Niocaliet

Het mineraal niocaliet is een calcium-niobium-silicaat met de chemische formule Ca14Nb2(Si2O7)4O6F2. Het behoort tot de sorosilicaten.

Het lichtgele niocaliet heeft een glasglans en een witte streepkleur. Het kristalstelsel is monoklien. De gemiddelde dichtheid is 3,32 en de hardheid is 6. Niocaliet is niet radioactief.

Niocaliet is genoemd naar de chemische samenstelling, een mineraal bestaande uit vooral niobium en calcium.

Niocaliet komt voornamelijk voor in carbonatieten, vulkanische gesteenten die veel calcium bevatten. De typelocatie is in Oka, Québec, Canada.

Categorieën: Mineraal | Sorosilicaat | Verbinding van calcium | Verbinding van niobium

Niobium

Niobium is een scheikundig element met symbool Nb en atoomnummer 41. Het is een glanzend grijs/blauwachtig overgangsmetaal.

Niobium is in 1801 ontdekt door de Engelse chemicus Charles Hatchett tijdens het onderzoeken van het mineraal columbiet dat hem door de gouverneur van Connecticut was toegestuurd. Het metaal is voor het eerst geïsoleerd door Christian Blomstrand in 1864 door niobiumchloride te verhitten in een atmosfeer van waterstof.

De belangrijkste toepassing van niobium vindt plaats in de productie van sommige roestvrij staalsoorten. Daarnaast wordt niobium op kleine schaal gebruikt voor andere toepassingen:

Verder vindt niobium toepassing in supergeleiders.

Chemisch gezien vertoont niobium zeer veel overeenkomsten met tantalium; een element dat in het periodiek systeem direct onder niobium staat. Van alle supergeleidende elementen wordt niobium bij de hoogste temperatuur (9,3 K) supergeleidend.

Sorosilicaat

Een sorosilicaat is een silicaat dat is opgebouwd uit geïsoleerde dubbele silica tetraeders, die groepen van Si2O7 vormen. Die dubbele tetraeders worden verbonden door niet-silica ionen bij de zes vrije zuurstof atomen. Voorbeelden van sorosilicaten zijn vesuvianiet en epidoot.

Nesosilicaat -- Inosilicaat -- Sorosilicaat -- Cyclosilicaat -- Tectosilicaat -- Fylosilicaat

Categorie: Sorosilicaat