Chalcanthiet

Het mineraal chalcanthiet is een gehydrateerd koper-sulfaat met de chemische formule CuSO4·5(H2O).

Het groene, groenblauwe of blauwe chalcanthiet heeft een glasglans, een witte streepkleur en het mineraal kent een imperfecte splijting volgens het kristalvlak [110] en een onduidelijke volgens [111]. De gemiddelde dichtheid is 2,21 en de hardheid is 2,5. Het kristalstelsel is triklien en het mineraal is niet radioactief. Omdat het mineraal hygroscopisch is, moet het in een afgesloten ruimte bewaard worden.

De naam van het mineraal chalcanthiet is afgeleid van de Griekse woorden chalcos, "koper" en anthos, dat "bloem" betekent.

Chalcanthiet wordt in aride klimaten gevormd als secundair mineraal in snel oxiderende koper-houdende gesteenten. Het ontstaat ook in uitvloeiingsgesteente. De typelocatie van chalcanthiet is niet nader gedefinieerd. Het mineraal wordt onder andere gevonden in het Gera district, Thüringen, Duitsland, in de Tolbachik vulkaan op Kamtsjatka, Rusland en in de Planet mijn, La Paz county, Arizona, Verenigde Staten.

Categorieën: Mineraal | Sulfaat | Verbinding van koper

Magnetisme

Al in de Oudheid ontdekte men dat magnetietkristallen elkaar afhankelijk van de oriëntatie aantrekken of afstoten. Dit natuurkundige verschijnsel wordt magnetisme genoemd. Magnetiet is, evenals magnesium genoemd naar Magnesia, een gebied in Thessalië in het oude Griekenland.

Verantwoordelijk voor het magnetisme van magnetiet is het aanwezige ijzer. Veel ijzerlegeringen vertonen magnetisme. Naast ijzer vertonen ook nikkel en kobalt magnetische eigenschappen.

Voorwerpen die dit verschijnsel sterk vertonen noemt men magneten. Er zijn natuurlijke en kunstmatige magneten (bijvoorbeeld Alnico,Fernico, ferrieten). Alle magneten hebben twee polen die noordpool en zuidpool worden genoemd. De noordpool van een magneet stoot de noordpool van een andere magneet af, en trekt de zuidpool van een andere magneet aan. Twee zuidpolen stoten elkaar ook af. Omdat ook de aarde een magneetveld heeft, met z'n zuidpool vlak bij de noordpool en z'n noordpool vlakbij de zuidpool, zal een vrij ronddraaiende magneet altijd de noord-zuidrichting aannemen. De benamingen van de polen van een magneet zijn hiervan afgeleid. Overigens wordt gemakshalve, maar wel enigszins verwarrend, de zuidpool van de "aardemagneet" de magnetische noordpool genoemd en de noordpool van de "aardemagneet" de magnetische zuidpool.

Een verwant verschijnsel is elektromagnetisme, magnetisme dat ontstaat door een elektrische stroom.

Bij nadere beschouwing blijkt het magnetisme in van nature magnetische of magnetiseerbare materialen, net als elektromagnetisme, ook veroorzaakt te worden door bewegende elektrische lading. James Maxwell heeft, voortbouwend op onderzoek van o.a. Michael Faraday al in de negentiende eeuw een zeer elegante wiskundige formulering gegeven van elektriciteit en magnetisme die door Heaviside werd bijgeschaafd tot slechts vier differentiaalvergelijkingen, de vergelijkingen van Maxwell waarmee alle macroscopische elektrische en magnetische verschijnselen zijn te beschrijven.

Hydraat

Een hydraat is een stof waarin water in sterke binding opgenomen is. Zo zijn er zouthydraten, maar ook hydraten van methaan, en 'legeringen' tussen ijs of zeer koud water (rond het vriespunt) en gassen (gashydraten). Methaanhydraten kunnen spontaan gevormd worden als aardgas met water onder hoge druk bij niet al te hoge temperaturen opgeslagen of getransporteerd wordt. Deze combinatie van materialen komt bijvoorbeeld voor in de transportleidingen van offshore productieplatforms naar de kust. Omdat methaanhydraat een vaste stof is, kan het deze transportleidingen verstoppen. Om hydraatvorming tegen te gaan wordt bij vervoer van ongereinigd aardgas altijd een middel toegevoegd dat het water bindt. Glycol is een veel gebruikt middel, methanol wordt gebruikt als er al hydraatvorming opgetreden is. Bij het ontvangstpunt wordt het water uit het glycol gekookt en het zuivere glycol teruggestuurd voor hergebruik.

Het vermoeden bestaat dat zich op de bodem van de oceanen hydraatafzettingen bevinden, dit is echter nog niet aangetoond. Het spontaan uitéénvallen van zo'n afzetting in water en gas zou dan een verklaring kunnen zijn voor anderszins onverklaarbare schipbreuken zoals in de Bermuda driehoek voorkomen.

Categorie: Chemische stof

Oxide

In de anorganische chemie is een oxide een verbinding tussen een ander element en zuurstof waarin zuurstof als oxidator optreedt en de oxidatietoestand -2 aanneemt.

Omdat de elektronegativiteit van zuurstof hoog is, is het enige element waar zuurstof door geoxideerd wordt fluor. Verbindingen tussen fluor en zuurstof zijn dus eerder zuurstoffluoriden dan fluoroxiden.

Met vrijwel alle andere elementen vormt zuurstof oxiden. Uitzonderingen zijn de lichtere edelgassen. Ook met goud vormt zuurstof maar moeizaam oxiden. (Zij zijn metastabiel.)

Een goed voorbeeld van oxide vorming is de verbranding van magnesium

Dit is een voorbeeld van een basisch oxide

Gera

Gera is een stadsdistrict (kreisfreie Stadt) in de Duitse deelstaat Thüringen. De stad heeft 104.464 inwoners.

Gera werd in 995 voor het eerst vermeld. In 1564 werd het residentiestad van Reuss-Gera en in 1848 van het vorstendom Reuss jongere linie. In 1920 ging het op in Thüringen.

Altenburger Land - Eichsfeld - Eisenach - Erfurt - Gera - Gotha - Greiz - Hildburghausen - Ilm-Kreis - Jena - Kyffhäuserkreis - Nordhausen - Saale-Holzland-Kreis - Saale-Orla-Kreis - Saalfeld-Rudolstadt - Schmalkalden-Meiningen - Sömmerda - Sonneberg - Suhl - Unstrut-Hainich-Kreis - Wartburgkreis - Weimar - Weimarer Land

Categorieën: Plaats in Thüringen | Stad in Duitsland