Tugtupiet

Het mineraal tugtupiet is een chloor-houdend natrium-aluminium-beryllium-silicaat met de chemische formule Na4AlBe(Si4O12)Cl. Het tectosilicaat behoort tot de veldspaatvervangers.

Het doorzichtig tot doorschijnend witte, roze, groene of blauwe tugtupiet heeft een glas- tot vetglans, een witte streepkleur en de splijting van het mineraal is imperfect volgens het kristalvlak [111]. Het kristalstelsel is tetragonaal. Tugtupiet heeft een gemiddelde dichtheid van 2,36, de hardheid is 4 en het mineraal is niet radioactief.

De naam van het mineraal tugtupiet is afgeleid van de plaats waar het voor het eerst beschreven werd; Tugtup agatakorfia in Groenland.

Het mineraal tugtupiet wordt gevormd in silica-arme, alkali-rijke stollingsgesteenten. De typelocatie is Tugtup agatakorfia, Tunugdliarfik, Groenland.

Categorieën: Mineraal | Tectosilicaat | Verbinding van natrium | Verbinding van aluminium | Verbinding van beryllium | Verbinding van chloor

Tectosilicaat

Een tectosilicaat is een silicaat met de silicium-zuurstof tetraeders gerangschikt in een driedimensionaal patroon. Voorbeelden van tectosilicaten zijn de veldspaten, veldspaatvervangers en de zeolieten.

Nesosilicaat -- Inosilicaat -- Sorosilicaat -- Cyclosilicaat -- Tectosilicaat -- Fylosilicaat

Categorie: Tectosilicaat

Tetragonaal

Veel vaste stoffen hebben een kristallijne structuur. Dat wil zeggen dat zij bestaan uit een regelmatige opstapeling van een structuureenheid (moleculen, ionen, atomen) die als bouwsteen van de regelmatige stapeling gezien kan worden. De structuureenheden vormen een driedimensionaal rooster. In de kristallografie worden de gestapelde structuureenheden eenheidscellen genoemd.

De regelmatige stapeling wordt translatiesymmetrie genoemd. Naast de translatiesymmetrie bestaat er ook nog interne symmetrie binnen de eenheden. Het geheel van alle symmetrie heet kristalstructuursymmetrie (zie hierna).

De symmetrie heeft onder meer als gevolg dat de gehele structuur van het kristal kan worden beschreven als de inhoud van één eenheidscel of zelfs een gedeelte daarvan, soms aangevuld met een beschrijving van de (zeer kleine) verschillen tussen eenheidscellen.

Een van de technieken die kan worden gebruikt om kristalstructuren te bepalen is de Röntgendiffractie. Dit is tot nog toe (2003) de nauwkeurigste techniek om de structuur van moleculen te onderzoeken. Kristalstructuren van meer dan 250.000 organische verbindingen zijn reeds bepaald en opgeslagen in de Cambridge Structural Database.

Naast kristallijne vaste stoffen bestaan er glasstructuren en amorfe structuren.

Kaliveldspaat

De mineralen-reeks kaliveldspaat is een groep van aluminium-tectosilicaten die behoren tot de veldspaten met samenstellingen tussen de eindleden albiet-orthoklaas, met albiet als natrium-houdend en orthoklaas als kalium-houdend uiterste mineraal. De reeks van mineralen is een zogenaamde vaste oplossing.

De kristallografie van de veldspaten varieert sterk met de samenstelling en is vrij complex. De symmetrie varieert van monoklien tot triklien. Algemeen komen meerdere systemen van splijting voor, ook bestaan er hoge en lage temperatuursvormen.

De individuele kaliveldspaatmineralen, gewoonlijk verkort aangeduid als kaliveldspaat, zijn belangrijke gesteentevormende mineralen in zowel felsische stollings-, metamorfe als sedimentaire gesteenten. Een veel voorkomende kleur van kaliveldspaatkristallen is zalmroze en daarmee is het een vrij gemakkelijk te herkennen mineraal in gesteenten. Door een bepaald type verwering van kaliveldspaat ontstaat uiteindelijk gibbsiet, deze verweringsreactie is beschreven als de verweringsreactie van kaliveldspaat.

felsisch--------------------------------------------------mafischkwarts - veldspaat - mica - amfibool - pyroxeen - olivijn

Categorieën: Mineraal | Tectosilicaat | Verbinding van aluminium

Stollingsgesteente

Stollings- of magmatische gesteenten zijn gesteenten die zijn ontstaan door stolling van lava (aan het aardoppervlak) of magma (onder het aardoppervlak). De hoofdindeling van gesteenten is in stollingsgesteenten, afzettingsgesteenten en metamorfe gesteenten.

Stollinggesteenten worden onderverdeeld in 3 vormen:

In het Engels heten uitvloeiingsgesteenten volcanics, genoemd naar de Romeinse god van het vuur en de vulkanen "Vulcanus" en dieptegesteenten plutonics, genoemd naar de Romeinse god van de onderwereld, "Pluto".

felsisch--------------------------------------------------mafischkwarts - veldspaat - mica - amfibool - pyroxeen - olivijn

Categorieën: Geologie | Stollingsgesteente

Tugtupiet

Het mineraal tugtupiet is een chloor-houdend natrium-aluminium-beryllium-silicaat met de chemische formule Na4AlBe(Si4O12)Cl. Het tectosilicaat behoort tot de veldspaatvervangers.

Het doorzichtig tot doorschijnend witte, roze, groene of blauwe tugtupiet heeft een glas- tot vetglans, een witte streepkleur en de splijting van het mineraal is imperfect volgens het kristalvlak [111]. Het kristalstelsel is tetragonaal. Tugtupiet heeft een gemiddelde dichtheid van 2,36, de hardheid is 4 en het mineraal is niet radioactief.

De naam van het mineraal tugtupiet is afgeleid van de plaats waar het voor het eerst beschreven werd; Tugtup agatakorfia in Groenland.

Het mineraal tugtupiet wordt gevormd in silica-arme, alkali-rijke stollingsgesteenten. De typelocatie is Tugtup agatakorfia, Tunugdliarfik, Groenland.

Categorieën: Mineraal | Tectosilicaat | Verbinding van natrium | Verbinding van aluminium | Verbinding van beryllium | Verbinding van chloor