Smectiet

De mineralengroep smectiet is een groep van meestal gehydrateerde aluminium-fylosilicaten. Smectiet is een van de kleimineralen.

Download our Free bookmarks organizing software today!

Search results for 'Smectiet':

More information on 'Smectiet':

De mineralengroep smectiet is een groep van meestal gehydrateerde aluminium-fylosilicaten. Smectiet is een van de kleimineralen.

Samen met de kleimineralen illiet en kaoliniet komt smectiet voor in schalies en andere klei-houdende sedimentaire gesteenten.

Categorieën: Mineraal | Fylosilicaat | Verbinding van aluminium

Fylosilicaat

Een fylosilicaat is een silicaat waarbij de silica tetraeders volgens een platige structuur gerangschikt zijn. Tussen twee vlakken met silica tetraeders heerst een zwakke binding tussen vrije zuurstofatomen. Door deze structuur splijten fylosilicaten heel makkelijk.

Voorbeelden van fylosilicaten zijn mica's als muscoviet en biotiet en kleimineralen.

Nesosilicaat -- Inosilicaat -- Sorosilicaat -- Cyclosilicaat -- Tectosilicaat -- Fylosilicaat

Categorie: Fylosilicaat

Klei

Klei is een grondsoort die bestaat uit kleine, platige deeltjes.

Kleideeltjes zijn kleiner dan 0,002 mm. Klei bestaat uit kleimineralen, waarvan vele soorten bestaan. Kleigronden zijn, vergeleken met zand, slecht waterdoorlatend. In droge tijden houden ze veel langer water vast, maar in natte tijden verdrinken gewassen eerder. Ook hebben kleigronden minder last van uitspoeling dan zandgronden. Hierdoor houden ze beter voedselstoffen voor planten vast en zijn ze over het algemeen voedselrijk. Pogingen om in het kader van natuurbeheer kleigronden te verschralen zijn nutteloos of moeten zeer lange tijd worden volgehouden.

Klei komt in Nederland voornamelijk voor in de kuststreken (zeeklei) en langs de rivieren (rivierklei). Kleigronden die ontwaterd worden, komen lager te liggen, doordat het water dat zorgde voor meer ruimte tussen de kleideeltjes verdwenen is en de kleideeltjes dichter op elkaar komen te zitten. Dit verschijnsel wordt bodemdaling of inklinking genoemd.

Sommige kleisoorten, zoals potklei, worden gebruikt voor aardewerk, keramiek of baksteen. In de dijkenbouw en andere civieltechnische constructies wordt zowel klei als keileem gebruikt.

Klei die een zekere hoeveelheid water bevat, kan men kneden in elke gewenste vorm. Laat men de klei hierna opdrogen, dan wordt deze hard. Door wateropname kan de klei echter dan nog weer zacht worden. Als klei echter gebakken wordt in een voldoende hete oven bij een temperatuur van 900 graden, wordt hij hard omdat de kleideeltjes aan elkaar sinteren. Dit is een onomkeerbaar proces: de gebakken klei wordt niet meer zacht, ook niet als er weer water aan wordt toegevoegd.

Montmorilloniet

Het mineraal montmorilloniet is een gehydrateerd natrium-calcium-aluminium-magnesium-silicaat met de chemische formule (Na,Ca)0,3(Al,Mg)2Si4O10(OH)2·n(H2O). Het fylosilicaat behoort binnen de kleimineralen tot de smectiet-groep.

Het (grijs)witte of (bruin- of groen)gele montmorilloniet heeft een doffe glans, een witte streepkleur en de splijting is perfect volgens kristalvlak [001]. De gemiddelde dichtheid is 2,35 en de hardheid is 1,5 tot 2. Het kristalstelsel is monoklien en het mineraal is niet radioactief.

Het mineraal montmorilloniet is genoemd naar de Franse streek Montmorillone, waar het voor het mineraal eerst beschreven werd.

Montmorilloniet is een van de meest voorkomende kleimineralen en komt voor in schalies en andere klei-houdende sedimentaire gesteenten. De typelocatie is Veinne, Montmorillone in Frankrijk.

Categorieën: Mineraal | Fylosilicaat | Verbinding van natrium | Verbinding van calcium | Verbinding van aluminium | Verbinding van magnesium

Sauconiet

Het mineraal sauconiet is een gehydrateerd natrium-zink-aluminium-silicaat met de chemische formule Na0.3Zn3Si3AlO10(OH)2·4(H2O). Het fylosilicaat behoort binnen de kleimineralen tot de smectiet-groep.

Het blauwwite of roodbruine sauconiet heeft een doffe glans, een witte streepkleur en de splijting is perfect volgens kristalvlak [001]. De gemiddelde dichtheid is 2,45 en de hardheid is 1 tot 2. Het kristalstelsel is monoklien en het mineraal is niet radioactief.

Het mineraal sauconiet is genoemd naar het Amerikaanse Saucon Valley in de staat Pennsylvania, waar het mineraal voor het eerst beschreven werd.

Sauconiet is een kleimineraal dat voorkomt als in geoxideerde zink- en koper-afzettingen. De typelocatie is de Ueberroth mijn in Saucon Valley, vlakbij Friedensville, Lehigh County, Pennsylvania, Verenigde Staten.

Categorieën: Mineraal | Fylosilicaat | Verbinding van natrium | Verbinding van zink | Verbinding van aluminium

Vermiculiet

Het mineraal vermiculiet is een gehydrateerd magnesium-ijzer-aluminium-silicaat met de chemische formule (Mg,Fe2+,Al)3(Al,Si)4O10(OH)2·4(H2O)2. Het fylosilicaat behoort binnen de kleimineralen tot de smectiet-groep.

Het kleurloze, groene of grijswitte vermiculiet heeft een groenwitte streepkleur en een perfecte splijting volgens kristalvlak [001]. De gemiddelde dichtheid is 2,5 en de hardheid is 1,5 tot 2. Het kristalstelsel is monoklien en het mineraal is niet radioactief.

De naam van het mineraal vermiculiet is afgeleid van het Latijnse vermiculus, dat "klein wormpje" betekent.

Categorieën: Mineraal | Fylosilicaat | Verbinding van magnesium | Verbinding van ijzer | Verbinding van aluminium

Pyrofylliet

Het mineraal pyrofylliet is een aluminium-silicaat met de chemische formule Al2Si4O10(OH)2. Het fylosilicaat behoort binnen de kleimineralen tot de smectiet-groep.

Het grijswitte, groengrijze of bruingele pyrofylliet heeft een parelglans, een witte streepkleur en de splijting is perfect volgens kristalvlak [001]. De gemiddelde dichtheid is 2,84 en de hardheid is 1,5 tot 2. Het kristalstelsel is triklien en het mineraal is niet radioactief.

De naam van het mineraal pyrofylliet is afgeleid van de Griekse woorden pyros ("vuur") en fyllos ("blad").

Pyrofylliet is een kleimineraal dat voorkomt in fyllieten. Het mineraal kyaniet kan door verwering omgezet worden in pyrofylliet. De typelocatie is Pyschminsk en Beresovsk, Oeral-gebergte, Rusland.

Categorieën: Mineraal | Fylosilicaat | Verbinding van aluminium

Nontroniet

Het mineraal nontroniet is een gehydrateerd natrium-ijzer-aluminium-silicaat met de chemische formule Na0.3Fe3+2Si3AlO10(OH)2·4(H2O). Het fylosilicaat behoort binnen de kleimineralen tot de smectiet-groep.

Het bruin- tot olijfgroene of groengele nontroniet heeft een doffe glans, een witte streepkleur en de splijting is perfect volgens kristalvlak [001]. De gemiddelde dichtheid is 2,3 en de hardheid is 1,5 tot 2. Het kristalstelsel is monoklien en het mineraal is niet radioactief.

Het mineraal nontroniet is genoemd naar de Franse plaats Nontrone, waar het mineraal voor het eerst beschreven werd.

Nontroniet is een kleimineraal en komt voor in schalies en andere klei-houdende sedimentaire gesteenten. De typelocatie is Nontrone, Dordogne in Frankrijk.

Categorieën: Mineraal | Fylosilicaat | Verbinding van natrium | Verbinding van ijzer | Verbinding van aluminium

Saponiet

Het mineraal saponiet is een gehydrateerd calcium-natrium-magnesium-ijzer-aluminium-silicaat met de chemische formule (Ca,Na)0,2Mg2Fe2+Si3AlO10(OH)2·4(H2O). Het fylosilicaat behoort net als het mineraal talk binnen de kleimineralen tot de smectiet-groep.

Het witte, geelwitte, groenwitte, blauwwitte of licht roze saponiet heeft een doffe glans, een witte streepkleur en de splijting van het mineraal is perfect volgens het kristalvlak [001]. Het kristalstelsel is monoklien. Saponiet heeft een gemiddelde dichtheid van 2,3, de hardheid is 1,5 tot 2 en het mineraal is niet radioactief.

De naam van het mineraal saponiet is afgeleid van het Latijnse woord sapo, dat "zeep" betekent. Het mineraal staat ook bekend onder de naam zeepsteen.

Het kleimineraal saponiet uit de smectiet-groep komt voor in amygdaloidale spleten in basalten. De typelocatie is Lizard Head in Cornwall, Engeland.

Categorieën: Mineraal | Fylosilicaat | Verbinding van calcium | Verbinding van natrium | Verbinding van magnesium | Verbinding van ijzer | Verbinding van aluminium

Illiet

Het mineraal illiet is een gehydrateerd kalium-aluminium-magnesium-ijzer-fylosilicaat met de chemische formule (K,H3O)(Al,Mg,Fe2+)2(Si,Al)4O10[(OH)2,(H2O)]. Het behoort tot de kleimineralen, maar wordt door sommige indelingen gecategoriseerd onder de mica's.

Het doorschijnende witte illiet heeft een doffe glans, een witte streepkleur en een perfecte splijting volgens kristalvlak [001]. De gemiddelde dichtheid is 2,75 en de hardheid is 1 tot 2. Het kristalstelsel is monoklien en de radioactiviteit van het mineraal is nauwelijks meetbaar. De gamma ray waarde volgens het American Petroleum Institute van illiet is 87,5.

Het mineraal illiet is genoemd naar de Amerikaanse staat Illinois, waar het mineraal voor het eerst werd beschreven.

Illiet is een zeer algemeen voorkomend kleimineraal in sedimentaire gesteenten als schalies en zandstenen. Ook als gevolg van verwering of hydrothermale omzetting van muscoviet-houdend gesteente wordt illiet gevormd. De typelocatie is de Maquoketa schalie ontsloten in Gilead, Calhoun County, Illinois, Verenigde Staten.

Binnen de olie-industrie geldt illiet als een zeer vervelend kleimineraal. Het heeft, door de fijne vezelige structuur, de eigenschap de poriën van een reservoirgesteente gedeeltelijk of geheel "dicht te kitten". Hierdoor wordt een reservoir met een aanvankelijk goede porositeit een volkomen waardeloos reservoir door de drastische verlaging van de permeabiliteit als gevolg van de omzetting van andere (klei)mineralen in illiet. Met name in de Noordzee-reservoirs geldt illiet als een belangrijke beperking voor de productie van olie en gas.

Source: Wikipedia