Uviet

Het mineraal uviet is een geelbruin, bruin tot zwart silicaat en behoort tot de groep der toermalijnen.

De eigenschappen van het mineraal zijn hetzelfde als die van toermalijn. Uviet bevat magnesium en is doorschijnend tot niet-doorzichtig. Het lijkt veel op het mineraal draviet dat ook tot de toermalijngroep behoort.

Het mineraal is genoemd naar de Singalese provincie Uva.

Draviet komt vrij zeldzaam voor en is het meest verbreide mineraal uit de toermalijngroep. Het wordt onder andere gevonden in de voormalige Sovjet-Unie (Transbaïkalië, Jakoetië), Sri Lanka, de VS (New York) en Canada (Ontario).

Het mineraal wordt heel zelden bewerkt als siersteen.

Toermalijn

In tegenstelling tot wat vaak gedacht wordt, is toermalijn geen mineraal, maar een groep van mineralen, allen cyclosilicaten. De mineralen in deze groep delen een karakteristieke chemische formule:

AX3Y6(BO3)3 Si6O18(O, OH, F)4. De A kan calcium of natrium bevatten. De X kan bestaan uit aluminium, ijzer, lithium of magnesium. De Y is normaalgesproken aluminium, maar kan ook chroom of ijzer zijn. Op de positie van A kan wat kalium zitten, mangaan kan in X zitten en vanadium kan in Y gevonden worden, maar deze elementen komen niet vaak voor in de formules van de toermalijngroep.

Toermalijnen hebben bepaalde unieke eigenschappen. Ze zijn piëzo-elektrisch, wat betekent dat als een kristal verhit of samengedrukt, verschillende elektrische ladingen worden gevormd aan de beide uiteinden van het kristal. Zo ontstaat een elektrische potentiaal. Als er een externe elektrische potentiaal op het kristal wordt uitgevoerd, vibreert het. De mineralen zijn pleochroïsch, wat betekent dat het kristal donkerder van kleur is gezien langs de langste as van het kristal, dan gezien loodrecht op die as.

De vier bekendste en meest voorkomende toermalijnmineralen hebben verschillende kleuren en transparanties. Elbaiet is transparant en een waardevolle edelsteen. Schorl, dat rijk is aan ijzer, is het meest voorkomende mineraal uit de toermalijn groep en is zwart en opaak. Het wordt voornamelijk gevormd in pegmatieten, de uiterste langzaam afkoelende ganggesteenten van een magma. De twee andere toermalijnen die regelmatig voorkomen zijn draviet en uviet. Draviet is doorgaans bruin doorschijnend en kan erg groot worden. Uviet is groen doorschijnend tot opaak.

Categorieën: Mineraal | Cyclosilicaat | Verbinding van fluor | Verbinding van boor

Draviet

Het mineraal draviet is een bruin, groenbruin tot bruinzwart, zelden geel, donkerrood of grijsblauw cyclosilicaat dat behoort tot de groep der toermalijnen.

De eigenschappen van het mineraal zijn hetzelfde als die van toermalijn. Draviet bevat magnesium en is doorzichtig, doorschijnend tot niet-doorzichtig. Het lijkt veel op het mineraal uviet dat ook tot de toermalijngroep behoort.

Het mineraal draviet is genoemd naar de Oostenrijkse rivier, de Drave.

Draviet komt vrij zeldzaam voor en is het meest verbreide mineraal uit de toermalijngroep. Het wordt onder andere gevonden in Duitsland, de voormalige Sovjet-Unie (Oeral, Transbaikal, Midden-Azië), de VS (Pennsylvania, Texas, New York) en Australië.

Het mineraal wordt heel zelden bewerkt tot edelsteen.

Uva

De Universiteit van Amsterdam (UvA), soms nog aangeduid als GU (Gemeente Universiteit) hoewel de naam UvA al tientallen jaren officieel is), is een van de twee universiteiten die de Nederlandse hoofdstad rijk is.

De UvA bestaat sinds 1632 als het Athenaeum Illustre - de illustere school - die gevestigd was in de Agnietenkapel. Toen hielden Caspar Barlaeus en Gerardus Vossius hun inaugurele redes.

In 1815 volgde wettelijke erkenning van het Athenaeum Illustre als instelling van hoger onderwijs. Pas in 1877 werd het Athenaeum omgevormd tot een gemeentelijke universiteit, en kreeg het ook het promotierecht.

De hoogleraren werden oorspronkelijk door het bestuur van Amsterdam benoemd. De Amsterdamse burgemeester was voorzitter van het universiteitsbestuur tot 1961. Vanaf dat moment werd de rijksoverheid verantwoordelijk voor de financiën.

De Universiteit van Amsterdam kwam landelijk in het nieuws in 1969. Toen werd het Maagdenhuis, het bestuurlijk centrum van de universiteit op het Spui, door studenten bezet omdat zij meer democratische invloed wilden hebben. Gedurende de jaren zestig, zeventig en tachtig is de Universiteit van Amsterdam vaak het centrum geweest van landelijke studentenacties, in veel gevallen aangezet door de ASVA.