Asisiet

Het mineraal asisiet is een lood-silicaat-chloride met de chemische formule Pb12(SiO4)O8Cl14.

Het transparante groengeel tot gele asisiet heeft een diamantglans, een geelwitte streepkleur en een perfecte splijting volgens het kristalvlak [001]. De gemiddelde dichtheid is onbekend en de hardheid is 3,5. Het kristalstelsel is tetragonaal en het mineraal is niet radioactief.

De naam van het mineraal asisiet is afgeleid van het Nama woord asis, dat "drinkplaats" betekent. Nabij de eerste vindplaats van het mineraal was een drinkplaats en de boerderij die bij het land hoorde waar het mineraal werd gevonden heette ook "Asis".

De typelocatie van het mineraal is de Kombat mijn, 37 km ten oosten van Otavi en 49 km ten zuiden van Tsumeb in Namibië.

Categorieën: Mineraal | Chloride | Verbinding van lood | Verbinding van silicium | Verbinding van zuurstof

Tetragonaal

Veel vaste stoffen hebben een kristallijne structuur. Dat wil zeggen dat zij bestaan uit een regelmatige opstapeling van een structuureenheid (moleculen, ionen, atomen) die als bouwsteen van de regelmatige stapeling gezien kan worden. De structuureenheden vormen een driedimensionaal rooster. In de kristallografie worden de gestapelde structuureenheden eenheidscellen genoemd.

De regelmatige stapeling wordt translatiesymmetrie genoemd. Naast de translatiesymmetrie bestaat er ook nog interne symmetrie binnen de eenheden. Het geheel van alle symmetrie heet kristalstructuursymmetrie (zie hierna).

De symmetrie heeft onder meer als gevolg dat de gehele structuur van het kristal kan worden beschreven als de inhoud van één eenheidscel of zelfs een gedeelte daarvan, soms aangevuld met een beschrijving van de (zeer kleine) verschillen tussen eenheidscellen.

Een van de technieken die kan worden gebruikt om kristalstructuren te bepalen is de Röntgendiffractie. Dit is tot nog toe (2003) de nauwkeurigste techniek om de structuur van moleculen te onderzoeken. Kristalstructuren van meer dan 250.000 organische verbindingen zijn reeds bepaald en opgeslagen in de Cambridge Structural Database.

Naast kristallijne vaste stoffen bestaan er glasstructuren en amorfe structuren.

Tsumeb

Tsumeb is een stad in het noorden van Namibië, gelegen op 1310 meter boven zeeniveau. De mijnstad, met in 2003 16.000 inwoners, is de hoofdstad van de regio Oshikoto en ligt ongeveer 400 kilometer ten noorden van de Namibische hoofdstad Windhoek, in de zogenaamde "Maisdriehoek", een voor Namibische begrippen bijzonder vruchtbaar gebied waar jaarlijks 550 millimeter regen valt. Tsumeb (uitspraak: "soemep") betekent "Mosplaats", of in het Afrikaans Plek van Padda-Sluik. Deze naam werd mogelijk gegeven door de vele groengeoxideerde koperertsen die in de buurt van Tsumeb te vinden zijn. Ook ligt de plaats vlakbij het Nationaal park Etosha.

Het gebied waar Tsumeb zich bevindt werd oorspronkelijk bevolkt door de San of Bosjesmannen. Zij waren ook degenen die rond Tsumeb de koper-ertsvoorkomens ontdekten. Deze ertsen smolten ze in "termietenovens", oude termietennesten die gebruikt werden als ovens om koper te winnen. Vanaf dit moment begonnen de Bosjesmannen te handelen met de Ovambo, die het koper gebruikten om ringen en halskettingen van te maken.

De kopervoorraden hadden ook de aandacht van Westerlingen getrokken en in het begin van de 19e eeuw vonden er enkele expedities naar het Otavi bergland plaats, om de ertsvoorkomens en de mogelijke economische waarde ervan te onderzoeken. In 1905 werd de stad Tsumeb officieel gesticht als onderdeel van de Duitse koloniale macht in Afrika en in het jaar daarop werd een spoorlijn aangelegd om de mijnbouw te faciliteren.

In het begin van de mijnbouw had Tsumeb de reputatie van een wildwest stadje. In de jaren zeventig kwam Tsumeb even in het nieuws toen een mijnbouwer zijn vrouw in de lokale kroeg had verkocht aan de hoogste bieder.

Tsumeb staat bekend om de mineraalvoorkomens die zijn gelieerd aan een meer dan 1300 meter lange "pijp" die min of meer verticaal de Precambrische Otavi dolomiet doorsnijdt. De exacte geologische omstandigheden zijn onzeker en leidden tot felle debatten tussen geologen onderling. Een mogelijkheid is dat de pijp onderdeel was van een grottensysteem waarin door vloeistoffen mineralisatie heeft plaatsgevonden, vermoedelijk van boven naar beneden. Een andere mogelijkheid zou een vulkanische kraterpijp zijn, hoewel dit de vreemde mineralisaties niet zou verklaren. Tsumeb is naast de vindplaats van 243 beschreven mineralen, de typelocatie voor 56 mineralen, waaronder asisiet.