Pyroxferroiet

Het mineraal pyroxferroiet is een ijzer-mangaan-silicaat met de chemische formule Fe2+6Mn2+Si7O21. Het behoort tot de inosilicaten.

Download our Free bookmarks organizing software today!

Search results for 'Pyroxferroiet':

More information on 'Pyroxferroiet':

Het mineraal pyroxferroiet is een ijzer-mangaan-silicaat met de chemische formule Fe2+6Mn2+Si7O21. Het behoort tot de inosilicaten.

Het doorzichtige tot doorschijnend kleurloze, gele of oranje pyroxferroiet heeft een glasglans, een witte streepkleur en de splijting is perfect volgens het kristalvlak [110] en slecht volgens [010] en [001]. Pyroxferroiet heeft een gemiddelde dichtheid van 3,72 en de hardheid is 4,5 tot 5,5. Het kristalstelsel is triklien en het mineraal is niet radioactief.

De naam van het mineraal pyroxferroiet is afgeleid van de samenstelling (ferro = "ijzer") en de gelijkenis met pyroxeen.

Pyroxferroiet is een mineraal dat voornamelijk voorkomt in gabbro's en aanverwante gesteenten. De typelocatie is de Mare Tranquillitatis op de Maan en de Isanago mijn in de Kyoto prefectuur, Japan.

Categorieën: Mineraal | Inosilicaat | Verbinding van ijzer | Verbinding van mangaan

Pyroxeen

De groep mineralen die pyroxenen genoemd worden, is een groep belangrijke silicaten in magmatische en metamorfe gesteenten . Karakteristiek is een structuur van enkele silica ketens in tetraëders; inosilicaat. Twee kristalvormen zijn mogelijk:

De algemene formule voor pyroxeen luidt XY(Si,Al)2O6 (met voor X calcium, natrium, ijzer2+ en magnesium en (zeldzaam) zink, mangaan en lithium. Y bevat kleinere ionen, zoals chroom, aluminium, ijzer3+, magnesium, mangaan, scandium, titanium, vanadium en zelfs ijzer2+). Hoewel aluminium vaak voorkomt als vervanging van silicium in silicaten, is dat niet het geval in pyroxeen.

De naam pyroxeen is afgeleid van het Griekse pyros en xenos ("vuur" en "vreemd"). Deze naam werd gegeven naar aanleiding van het voorkomen in vulkanische lava's waar pyroxenen soms als kristallen ingebed liggen in het omringende vulkanische glas; verondersteld werd dat het onvolkomenheden in het glas waren, daarom de naam "vuur vreemdelingen". Het zijn echter vroeg vormende mineralen die al uitgekristalliseerd zijn voordat het magma aan het aardoppervlak komt (lava). Zodoende "drijven" de pyroxeenkristallen in de smelt die door snelle afkoeling het vulkanisch glas, of obsidiaan vormt.

De mantel bestaat voornamelijk uit olivijn en pyroxeen. Pyroxenen komen in alle mafische stollingsgesteenten voor, en ook in mantelgesteentes als peridotiet en serpentiniet.

felsisch--------------------------------------------------mafischkwarts - veldspaat - mica - amfibool - pyroxeen - olivijn

Gabbro

Het stollingsgesteente gabbro is een mafisch dieptegesteente met tussen de 48 en 52% silica.

Gabbro is het mafische equivalent van graniet en het dieptegesteente-equivalent van het uitvloeiingsgesteente basalt. Door diepere en dus langzame afkoeling zijn relatief grotere kristallen ontstaan dan bij het ganggesteente doleriet.

De mineralen die in gabbro voorkomen zijn onder andere olivijn, pyroxeen, amfibool, magnetiet en biotiet. Ook veldspaat (lichtgekleurde plagioklaas) komt in de doorgaans donkere gabbrogesteenten voor.

In gabbro zal men geen vrije kwarts aantreffen, dit in tegenstelling tot continentaal gesteente. Ontsloten gabbro zoals in de Zwitserse Alpen heeft een ruw, schuurpapierachtig, oppervlak. Een grabbo is een zeer donkere, bijna zwart gesteente. Dioriet is een diepgesteente dat tussen graniet en gabbro in staat.

Gabbro is een dieptegesteente dat ontsloten raakt bij tektonische opheffing bij orogenese of obductie. Het wordt gevormd in de kern van mafische vulkanen en onder oceanische korst. In bepaalde delen van de Zwitserse Alpen is gabbro duidelijk te zien.

Gesteente

Een gesteente is een geconsolideerd (vast) materiaal dat bestaat uit een mineraal of een verbinding van verschillende mineralen. Materialen als zand, modder en grind worden soms als gesteente geclassificeerd, maar vallen eigenlijk onder de term grondsoort. De aardkorst is opgebouwd uit talloze gesteenten. Ze bepalen in belangrijke mate de eigenschappen van het aardoppervlak; reliëf, draagkracht van de ondergrond, het bodemtype dat erop ontstaat en de waterhuishouding.

Veel gesteenten zijn van groot economisch belang. Voorbeelden zijn goud, graniet en marmer. Deze materialen noemt men delfstoffen.

Gesteenten worden ingedeeld op de manier waarop ze zijn ontstaan. Er zijn drie typen te onderscheiden, die hieronder worden toegelicht.

Stollingsgesteenten zijn gevormd uit magma. Het dieptegesteente graniet en het uitvloeiingsgesteente basalt zijn veel voorkomende stollingsgesteenten, ze vormen een belangrijk bestanddeel van respectievelijk de continentale en oceanische korst.

Deze groep wordt ook wel als sedimentgesteenten aangeduid. Het wordt gevormd door de verwering en erosie van andere gesteenten. Het verweringsmateriaal kan op verschillende manieren worden vervoerd. De naam van het sediment is afhankelijk van het soort transport:

Maan

De maan is de enige natuurlijke maan van de aarde en wordt soms aangeduid met haar Latijnse naam Luna. Er zweven ook enkele andere minimaantjes in hoefijzervormige banen rond de aarde waarvan Cruithne de meeste aanspraak maakt om als echte maan gezien te worden.

De meeste manen in het zonnestelsel zijn erg klein, maar er zijn een aantal grote, planeetachtige manen. Onze maan hoort daar ook bij. Hoewel er manen zijn die nog groter zijn dan onze maan, worden de aarde en de maan wel als dubbelplaneet aangeduid. Dit omdat de maan in vergelijking met de aarde erg groot is: de massa van de maan is 1/81 van die van de aarde. Het gemeenschappelijk zwaartepunt waar aarde en maan omheen draaien ligt echter nog binnen de aarde. Alleen bij de dwergplaneet Pluto en zijn maan Charon is de maan naar verhouding nóg groter, namelijk 1/8 van de planeetmassa en ligt het gemeenschappelijk zwaartepunt ook daadwerkelijk buiten Pluto.

We spreken van de gemiddelde afstand van de aarde tot de maan, omdat de maan een elliptische baan om de aarde aflegt, hierdoor verschilt de afstand van de aarde tot de maan van punt tot punt.

Het punt waar de maan het verst van de aarde afstaat heet apogeum (afstand maan-aarde 405.500 km) en het punt waar de maan het dichtst bij de aarde staat heet perigeum (afstand 363.345 km).

De rotatie van de maan is gesynchroniseerd met haar omlooptijd rond de aarde. Praktisch betekent dit dat de maan steeds dezelfde kant naar de aarde gericht houdt. Zo spreekt men van de voorkant en de achterkant van de maan. Voordat een ruimtesonde een kijkje aan de achterkant had genomen, wist men niet hoe deze eruit zag. Eigenlijk bestaat de voorkant van de maan uit 59% van het maanoppervlak, want door allerlei variaties in de baan van de maan kunnen we vanaf de aarde toch iets meer van de maan zien.

Kyoto (prefectuur)

De prefectuur Kyōto (Jp.: Kyōto-fu, 京都府) is een Japanse prefectuur in de Kansai regio in Honshu. Kyoto heeft een oppervlakte van 4612,71 km² en een bevolking van ongeveer 2.647.523 inwoners. De hoofdstad is Kyoto.

De prefectuur Kyoto wordt in het noorden begrensd door de Japanse zee en de prefectuur Fukui, in het zuiden door de prefecturen Osaka en Nara, in het oosten door de prefecturen Mie en Shiga en in het westen door de prefectuur Hyogo. Kyoto wordt in het midden doorsneden door het Tanba gebergte. Hierdoor is er een zeer verschillend klimaat in het noorden en het zuiden van de prefectuur.

De administratieve onderverdeling is als volgt :

Er zijn 14 steden in de prefectuur Kyoto.

De gemeenten van de prefectuur Kyoto, ingedeeld naar district:

Japan

(Details)

Keizerlijk Zegel

Japan (Japans: 日本 Nippon, Nihon; letterlijke betekenis: oorsprong van de zon; 大和 Yamato is naam voor het oude Japan) is een eilandenrijk ten oosten van het Aziatische continent, dat bestaat uit meer dan 3000 eilanden. De bevolking concentreert zich echter voornamelijk op de eilanden Hokkaido, Honshu, Shikoku en Kyushu.

Voor 'Japan' zijn in het Japans tegenwoordig twee namen in gebruik:

De twee woorden zijn inhoudelijk identiek maar worden slechts anders uitgesproken. Over het algemeen beschouwt men Nippon als een officiële term. Op deze manier komt hij bijvoorbeeld voor op postzegels, bij sportevenementen en in de naam Nippon Ginkou (Bank of Japan / De Japanse Bank). Voor normaal gebruik heeft echter Nihon de voorkeur. Bijvoorbeeld 日本人 nihon-jin "Japanner" 日本語 nihon-go "de Japanse taal". Hiernaast vindt men vaak het woord 和 'wa', wat afstamt van 大和 Yamato, waarmee Japan bedoeld wordt. Bijvoorbeeld: 和風 Japanse stijl, 和食 Japanse gerechten, 和英 Japans-Engels (bijv. in woordenboek)

Source: Wikipedia