Wollastoniet
Het mineraal wollastoniet is een calcium-silicaat met de chemische formule CaSiO3. Het behoort tot de inosilicaten.
Het mineraal wollastoniet is een calcium-silicaat met de chemische formule CaSiO3. Het behoort tot de inosilicaten.
... Met uw steun houden wij Wikipedia online! Wollastoniet. Ga naar: navigatie, zoek ... Het mineraal wollastoniet is een calcium-silicaat met de chemische formule CaSiO3 ...
Inosilicaten
... van fritte 3221 gelijktijdig wordt het gehalte aan wollastoniet verlaagd om het CaO gehalte gelijk te laten ... door gebruik te maken van wollastoniet en talk als grondstof voor CaO ...
Inosilicaten
Commerci�le, financi�le en industri�le informatie over meer dan 1,77 miljoen bedrijven wereldwijd - Gedetailleerde product- en dienstenclassificatie
Inosilicaten
... in scheikunde, kristallografie, metallurgie en natuurkunde. Het mineraal wollastoniet is naar hem vernoemd ...
Inosilicaten
Alles over vezel: Nieuws en Feiten
Inosilicaten
ABC, import, export, handel, industrie, holland, nederlands, producten, ABC, bedrijfsgegevens, bedrijfsinformatie, gegevens van bedrijven, B-to-B overzicht, produkten, bedrijvengids
Inosilicaten
... Stof van vezelhoudende platen (wollastoniet) Glas- en steenwol ...
Inosilicaten
... P. Mineralen. P. Vlamvertragers. P. Wollastoniet ...
Inosilicaten
... Het mineraal Wollastoniet werd naar hem genoemd ...
Inosilicaten
... Anorganische natuurlijke vezels (wollastoniet bijvoorbeeld). De meest gekende zijn wollastoniet, attapulgiet, talk en vermiculiet ...
Inosilicaten
Het mineraal wollastoniet is een calcium-silicaat met de chemische formule CaSiO3. Het behoort tot de inosilicaten.
Het witte, gele, grijze, rode of bruine mineraal heeft een zijdeglans, een witte streepkleur en een perfecte splijting volgens kristalvlak [100] en een goede volgens [102] en [001]. De gemiddelde dichtheid is 2,84 en de hardheid is 5. Het kristalstelsel is triklien en het mineraal is niet radioactief.
Wollastoniet is genoemd naar de Britse mineraloog en scheikundige W. H. Wollaston (1766 - 1828).
Wollastoniet is een zeer veel voorkomend mineraal. Het komt voor in verscheidene metamorfe en stollingsgesteenten. Ook wordt het gevormd in metamorfe kalksteen en dolomiet.
Categorieën: Mineraal | Inosilicaat | Verbinding van calcium
Een inosilicaat is een silicaat waarbij de silica-tetraeders enkele of dubbele ketens vormen. De enkele ketens hebben de algemene formule Si2O7 en de dubbele ketens de algemene formule Si8O22.
Voorbeelden van inosilicaten met enkele ketens zijn de pyroxenen en met dubbele ketens de amfibolen.
Nesosilicaat -- Inosilicaat -- Sorosilicaat -- Cyclosilicaat -- Tectosilicaat -- Fylosilicaat
Categorie: Inosilicaat
Veel vaste stoffen hebben een kristallijne structuur. Dat wil zeggen dat zij bestaan uit een regelmatige opstapeling van een structuureenheid (moleculen, ionen, atomen) die als bouwsteen van de regelmatige stapeling gezien kan worden. De structuureenheden vormen een driedimensionaal rooster. In de kristallografie worden de gestapelde structuureenheden eenheidscellen genoemd.
De regelmatige stapeling wordt translatiesymmetrie genoemd. Naast de translatiesymmetrie bestaat er ook nog interne symmetrie binnen de eenheden. Het geheel van alle symmetrie heet kristalstructuursymmetrie (zie hierna).
De symmetrie heeft onder meer als gevolg dat de gehele structuur van het kristal kan worden beschreven als de inhoud van één eenheidscel of zelfs een gedeelte daarvan, soms aangevuld met een beschrijving van de (zeer kleine) verschillen tussen eenheidscellen.
Een van de technieken die kan worden gebruikt om kristalstructuren te bepalen is de Röntgendiffractie. Dit is tot nog toe (2003) de nauwkeurigste techniek om de structuur van moleculen te onderzoeken. Kristalstructuren van meer dan 250.000 organische verbindingen zijn reeds bepaald en opgeslagen in de Cambridge Structural Database.
Naast kristallijne vaste stoffen bestaan er glasstructuren en amorfe structuren.
Radioactiviteit, ook wel activiteit genoemd, is een natuurkundig fenomeen: bepaalde isotopen zijn instabiel en veranderen (desintegreren) spontaan in een andere atoomsoort. Dit noemt men radioactief verval.
Bij dit proces zenden ze straling uit. Na de desintegratie is de atoomkern veranderd van samenstelling, met name in de aantallen protonen en neutronen. Zo ontstaat een atoom van een andere atoomsoort, hetzij een andere isotoop van hetzelfde element, hetzij een ander element.
In sommige situaties is het desintegratieproduct, ook wel het dochternuclide genoemd, zelf ook weer instabiel. Het proces gaat door totdat de ontstane atoomkern in een stabiele vorm is geraakt. Men spreekt dan van een vervalketen.
Aan de ontdekking van en het onderzoek van radioactiviteit hebben veel mensen hun naam verbonden. Enkele van de voornaamste zijn:
Radioactiviteit wordt uitgedrukt in becquerel (Bq). Als er van een stof 1 atoom per seconde vervalt (desintegreert) is die stof een radioactieve bron (stralingsbron) met een sterkte van 1 becquerel.
De mineralogie of delfstofkunde is de tak binnen de aardwetenschappen die zich richt op de systematische studie van mineralen, hun voorkomen, ontstaan, metamorfose en rol in de geologie.
De International Mineralogical Association (IMA) is een organisatie waarvan de leden de mineralogen uit de verschillende landen vertegenwoordigen. Haar activiteiten omvatten het beheer van de namen van mineralen (via de Commissie van nieuwe mineralen en mineraalnamen) en het bijhouden van een database van mineralen.
In 2004 zijn er ongeveer 4000 soorten mineraal erkend door de IMA. Hiervan kunnen er ongeveer 150 als "overvloedig", nog eens 50 als "incidenteel", en de rest als "zeldzaam" tot "zeer zeldzaam" worden beschouwd.
Zie de lijst van mineralen voor meer informatie.
Categorie: Mineralogie
Metamorf gesteente is gekristalliseerd of gemetamorfoseerd op grote diepte onder het aardoppervlak, of door hoge temperatuur. De stollings- en metamorfe gesteenten worden gevormd door middel van endogene processen, de sedimentgesteenten door exogene processen.
De hoofdindeling van gesteenten is stollingsgesteenten, afzettingsgesteenten en metamorfe gesteenten.
Categorie: Geologie
Stollings- of magmatische gesteenten zijn gesteenten die zijn ontstaan door stolling van lava (aan het aardoppervlak) of magma (onder het aardoppervlak). De hoofdindeling van gesteenten is in stollingsgesteenten, afzettingsgesteenten en metamorfe gesteenten.
Stollinggesteenten worden onderverdeeld in 3 vormen:
In het Engels heten uitvloeiingsgesteenten volcanics, genoemd naar de Romeinse god van het vuur en de vulkanen "Vulcanus" en dieptegesteenten plutonics, genoemd naar de Romeinse god van de onderwereld, "Pluto".
felsisch--------------------------------------------------mafischkwarts - veldspaat - mica - amfibool - pyroxeen - olivijn
Categorieën: Geologie | Stollingsgesteente
Kalksteen is een afzettingsgesteente dat voor een groot deel bestaat uit calciumcarbonaat. Kalksteen-gesteente bevat vaak fossielen, zoals schelpen, ammonieten en veel micro-fossielen. Blauwe hardsteen is een dergelijke vorm van fossiele kalksteen, bestaande uit de restanten van zeelelies.
In kalksteen treden vaak karstverschijnselen op zoals grotten met druipstenen, dolines, poljes en diepe karstdalen.
In Zuid-Limburg dagzoomt de kalksteen op veel plekken. Ten onrechte wordt de kalksteen hier ook mergel genoemd. In België komt in de Ardennen op veel plekken kalksteen voor.
Kalksteen dateerd uit de Krijt-periode (100 milj. jaar geleden) en is ontstaan uit de kalkskeletten van zeedieren.
De White Cliffs van Dover bestaan ook uit kalksteen.
Dolomiet of bitterspaat is een mineraal en een gesteente; calcium-magnesium-carbonaat met de chemische formule CaMg(CO3)2. Het gesteente met dezelfde naam bestaat voor het grootste gedeelte uit het mineraal, het wordt ter onderscheiding ook wel dolosteen genoemd.
In zijn voorkomen lijkt dolomiet op calciet, maar het lost slecht tot niet op in zoutzuur. Het is niet precies bekend hoe het mineraal wordt gevormd, een mogelijkheid is dat het gebeurt in ondiep zeewater in (sub-)tropische gebieden, maar ook andere mechanismen zijn mogelijk. Hoewel het gesteente meestal niet door sedimentatie ontstaat, wordt het toch tot de sedimentaire gesteenten gerekend.
De naam dankt het mineraal aan de 18de eeuwse Franse geoloog Déodat de Dolomieu, die dit mineraal ontdekte in de bergketen die sindsdien naar hem de Dolomieten wordt genoemd.
Het mineraal ontstaat meestal secundair in kalksteen, waar door omzetting van puur calciumcarbonaat dolomiet ontstaat. Doordat Mg ionen plaatsen van Ca ionen in het kristalrooster innemen, ontstaan zowel op atomaire als op macroschaal gaten in het gesteente. Dit is typisch voor secundaire dolomiet.
Dolomiet wordt gebruikt als natuursteen, maar ook als grondstof voor cement, als bron voor magnesiumoxide en voor het vervaardigen van vuurvaste stenen.
Het mineraal wollastoniet is een calcium-silicaat met de chemische formule CaSiO3. Het behoort tot de inosilicaten.
Het witte, gele, grijze, rode of bruine mineraal heeft een zijdeglans, een witte streepkleur en een perfecte splijting volgens kristalvlak [100] en een goede volgens [102] en [001]. De gemiddelde dichtheid is 2,84 en de hardheid is 5. Het kristalstelsel is triklien en het mineraal is niet radioactief.
Wollastoniet is genoemd naar de Britse mineraloog en scheikundige W. H. Wollaston (1766 - 1828).
Wollastoniet is een zeer veel voorkomend mineraal. Het komt voor in verscheidene metamorfe en stollingsgesteenten. Ook wordt het gevormd in metamorfe kalksteen en dolomiet.
Categorieën: Mineraal | Inosilicaat | Verbinding van calcium