Borax

Borax (ook natriumboraat of boorzure soda) is een natrium-zout van boorzuur. De scheikundige formule is Na2B4O7.10(H2O), uitgesproken als natrium tetraboraat decahydraat. Boorzuur is een zwak, één-basisch zuur. Het is dus monoprotisch. Je kunt borax beschouwen als half geneutraliseerd boorzuur. Het heeft daardoor in oplossing een bufferwerking tegen pH verandering in zwak alkalisch milieu.

Download our Free bookmarks organizing software today!

Search results for 'Borax':

More information on 'Borax':

Borax (ook natriumboraat of boorzure soda) is een natrium-zout van boorzuur. De scheikundige formule is Na2B4O7.10(H2O), uitgesproken als natrium tetraboraat decahydraat. Boorzuur is een zwak, één-basisch zuur. Het is dus monoprotisch. Je kunt borax beschouwen als half geneutraliseerd boorzuur. Het heeft daardoor in oplossing een bufferwerking tegen pH verandering in zwak alkalisch milieu.

De naam borax is afkomstig van de Armeense (buraq) of Perzische (burah) naam voor het gelijknamige mineraal borax, dat reeds in de Oudheid bekend was en onder andere gebruikt werd bij de productie van glas. Ook de naam boor voor het voornaamste element van borax is daarvan afgeleid.

Tegenwoordig is het mineraal borax (Na2B4O5(OH) 4.8(H2O)) de voornaamste bron van borax. Eerder werden daarvoor vooral de mineralen colemaniet (Ca2B6O11.5(H2O)), kerniet (Na2B4O6(OH)2.3(H2O)), en tincalconiet (Na2B4O5(OH) .3(H2O)) ontgonnen.

Borax is slecht oplosbaar in koud water, maar goed in warm water. Na verdamping van een borax-oplossing ontstaat er een glasachtige laag die, bij toepassing op metaaloppervlakken, sterke oxidatie voorkomt en het uitvloeien van metaal bevordert. Vandaar het gebruik van borax als flux bij het solderen.

Borax en boorzuur zijn giftig voor het zenuwstelsel, de nieren en de lever van de mens. Zij kunnen worden opgenomen via beschadigde huid. Ook bij gewoon huidcontact kunnen overgevoeligheidsreacties optreden.

Death Valley

Death Valley is een dal in de Verenigde Staten, in de staat Californië. Het gebied is omringd door bergen en maakt deel uit van het Great Basin en de Mojave woestijn. Het dal is onderdeel van het iets grotere Nationale Park met dezelfde naam.

In Death Valley National Park zijn naast woestijn ook zoutvlakten, rotsformaties, canyons, zandduinen en bergen te bezoeken.

Death Valley is de op één na heetste plek op aarde en de droogste plek van Noord-Amerika. Het gebied is zo droog omdat er een aantal bergruggen ligt tussen de vallei en de Stille Oceaan. Wolken regenen leeg op deze bergruggen, waardoor er in Death Valley vrijwel nooit regen valt, minder dan 50 mm per jaar. Bovendien ligt het gebied zeer laag, in Death Valley bevindt zich het laagste punt van de Verenigde Staten. Dit laagste punt bestaat uit een zoutmeer, Badwater genoemd, en ligt 86 m onder de zeespiegel. De hoogste temperatuur die hier gemeten is, in Furnace Creek, een woestijndorp, bedroeg 56.7 °C, op 10 juli 1913. In normale zomers komen temperaturen tot 49 °C vaak voor.

Ook al valt er weinig regen, er kunnen in de canyons onderaan de bergen toch overstromingen optreden. De bodem kan, o.a. door het vrijwel ontbreken van plantengroei, vrijwel geen water opnemen. Een voorbeeld is Golden Canyon, waar de wegverharding in 1976 is weggespoeld.

Het dal kreeg zijn naam in 1849 tijdens de Gold rush. De naam werd gegeven door immigranten die de vallei wilden oversteken op weg naar het goud. Volgens het verhaal zou men proberen door de vallei te trekken met een grote groep om naar het goud te komen. Men raakte de weg kwijt en was bang dat men zou omkomen. Er werd besloten om in twee groepen verder te gaan. Eén groep zou daarbij geheel omgekomen zijn, de andere groep zal het gehaald hebben. Wanneer men de vallei uitliep, zou een vrouw zich hebben omgedraaid en hebben gezegd: "Goodbye, Death Valley". Hier zou de vallei zijn naam aan te danken hebben.

Soda

Soda is een verzamelnaam voor verschillende chemische verbindingen die natrium bevatten. Dit artikel gaat over de stof Na2CO3 die meestal bedoeld wordt met 'soda'. Ook natriumbicarbonaat (NaHCO3, dubbelkoolzure soda) en natriumhydroxide (NaOH, caustic soda) zijn soda's.

Er werd wereldwijd in 1997 ca. 39 miljoen ton Soda (Na2CO3) geproduceerd. Het grootste deel hiervan wordt afgezet in 5 industrieën:

Het Belgische bedrijf Solvay is wereldwijd een van de belangrijkste producenten, en het solvayproces wordt het meest toegepast bij de productie van soda. De stappen in dit proces zijn:

1) Calciumcarbonaat wordt onder invloed van warmte omgezet in ongebluste kalk en kooldioxide volgens:

2) Kooldioxide wordt samen met ammoniak door een geconcentreerde natriumchloride (keukenzout)-oplossing geleid. Hierbij reageert ammonium met chloride tot salmiak (NH4Cl) en natriumwaterstofcarbonaat (NaHCO3) volgens:

Zouten

In het spraakgebruik wordt met zout meestal de stof NaCl, natriumchloride of keukenzout, bedoeld, maar in de chemie wordt het woord in veel bredere zin gebruikt. Zout is daar in het algemeen de benaming voor een chemische verbinding met een ionogene structuur, bestaande uit kationen die (partiële) positieve lading en anionen die een (partieel) negatieve lading bezitten.

Men kan zich het ontstaan van een zout voorstellen als een reactie tussen een base en een zuur. Een goed voorbeeld is de reactie tussen natronloog (een base) en zoutzuur (een zuur):

In waterige oplossing is het zout NaCl (keukenzout) aanwezig als gehydrateerde positieve metaalionen Na+ en gehydrateerde negatieve niet-metaalionen Cl-.

Dezelfde verbinding kan ook direct gevormd worden uit de elementen:

De verbinding tussen het metaal Na en het niet-metaal Cl is in de vaste stof niet moleculair: er zijn geen NaCl paren aan te wijzen in de vaste stof, maar de atomen zijn als ionen opeengestapeld. Deze zeer sterke structuur heeft twee belangrijke structurele effecten:

Boorzuur

R-zinnen: R21/22, R36/37/38S-zinnen: S26, S36/37

Waar mogelijk zijn SI-eenheden gebruikt. Tenzij anders vermeld zijn standaard omstandigheden gebruikt (298,15K of 25°C, 1 bar)

Boorzuur is een verbinding van boor en waterstof, met als scheikundige formule H3BO3 of B(OH)3.

De eigenschappen van boorzuur zijn vergelijkbaar met die van borax. Boorzuur lost op in alcohol.

Boorzuur en borax zijn giftig voor het zenuwstelsel, de nieren en de lever van de mens. Zij kunnen worden opgenomen via beschadigde huid. Ook bij gewoon huidcontact kunnen reeds overgevoeligheidsreacties optreden.

Borax

Borax (ook natriumboraat of boorzure soda) is een natrium-zout van boorzuur. De scheikundige formule is Na2B4O7.10(H2O), uitgesproken als natrium tetraboraat decahydraat. Boorzuur is een zwak, één-basisch zuur. Het is dus monoprotisch. Je kunt borax beschouwen als half geneutraliseerd boorzuur. Het heeft daardoor in oplossing een bufferwerking tegen pH verandering in zwak alkalisch milieu.

De naam borax is afkomstig van de Armeense (buraq) of Perzische (burah) naam voor het gelijknamige mineraal borax, dat reeds in de Oudheid bekend was en onder andere gebruikt werd bij de productie van glas. Ook de naam boor voor het voornaamste element van borax is daarvan afgeleid.

Tegenwoordig is het mineraal borax (Na2B4O5(OH) 4.8(H2O)) de voornaamste bron van borax. Eerder werden daarvoor vooral de mineralen colemaniet (Ca2B6O11.5(H2O)), kerniet (Na2B4O6(OH)2.3(H2O)), en tincalconiet (Na2B4O5(OH) .3(H2O)) ontgonnen.

Borax is slecht oplosbaar in koud water, maar goed in warm water. Na verdamping van een borax-oplossing ontstaat er een glasachtige laag die, bij toepassing op metaaloppervlakken, sterke oxidatie voorkomt en het uitvloeien van metaal bevordert. Vandaar het gebruik van borax als flux bij het solderen.

Borax en boorzuur zijn giftig voor het zenuwstelsel, de nieren en de lever van de mens. Zij kunnen worden opgenomen via beschadigde huid. Ook bij gewoon huidcontact kunnen overgevoeligheidsreacties optreden.

Glas

Glas is een niet-kristallijne vaste stof

Wanneer een vloeistof voldoende snel wordt afgekoeld, wordt er vaak de mogelijkheid om te kristalliseren aan ontnomen, doordat het materiaal de gelegenheid niet krijgt om groeikernen voor de kristalgroei te vormen. Bij een temperatuur die meestal veel lager ligt dan het kristallijne smeltpunt ondergaat het materiaal dan een ander soort stollingsproces: een glasovergang. Bij beide vormen van stolling (glaspunt en vriespunt) gaan veel vrijheidsgraden van beweging verloren en kunnen de atomen van het materiaal niet meer vrij bewegen, maar alleen nog om een evenwichtspunt trillen. Het verschil tussen de twee overgangen is dat bij het vriespunt ook een ordening van de structurele eenheden van de stof plaatsvindt, wat bij een glasovergang achterwege blijft. Onder het glaspunt is het systeem een amorfe vaste stof, erboven een onderkoelde vloeistof.

De meest bekende vorm van glas, in gebruik voor ramen, (drink)glazen, vazen, e.d. is een mengsel van silicaten. Voor het produceren van drinkglazen / vazen /flessen e.d. zijn de volgende 3 methodes te gebruiken: 1)Blaas/Blaas, 2)Pers/Blaas en 3)Pers produktie. De belangrijkste grondstof daarvoor is kwarts of silica (SiO2) meestal gewonnen uit zand. Silica is een zuur oxide, dat met water kiezelzuur kan vormen.

In pure vorm kan van silica ook een glas gemaakt worden: kwartsglas. Dit materiaal is echter moeilijk te bewerken; het heeft bijvoorbeeld een hoog en vrij abrupt smeltpunt (boven 1100 oC). Kwartsglas wordt alleen voor speciale doeleinden toegepast, bijvoorbeeld in cuvetten die UV-licht doorlaten of voor ampullen die hoge temperaturen moeten kunnen doorstaan. Het is echter naar verhouding duur. De verwachting is dat dat binnenkort echter verandert omdat er een nieuwe manier is gevonden om kwartsglas te bewerken namelijk door middel van een sterke laser die relatief goedkoop is.

Net als kwartsglas bestaande uit zuiver silica. Door de lange tijd die het kristalrooster heeft gekregen om zich te vormen, is het (quasi) perfect gekristalliseerd: het rooster bestaat uit regelmatige zeshoeken. Het is daarmee een kristallijne vaste stof en niet een glas. Van buitenaf is dat verschil niet goed te zien, maar in het Röntgendiffractie patroon is het verschil erg groot.

Colemaniet

Colemaniet is een hydroboraat van calcium.

Het komt voor in vlakke, kleurloze, witte of gelige kristallen, soms gekleurd door onzuiverheden, met een glasglans. Het wordt gevonden te zamen met andere boraten in Boron en in de Death Valley (Californië), In Bigadiç (Turkije) en Kazachstan.

Categorieën: Beginnetje geografie | Mineraal

Kerniet

Kerniet heeft dezelfde chemische samenstelling als borax, maar het bevat minder water en het is minder goed oplosbaar in koud water.

De naam is afkomstig van de Kern Country in Californië, waar het in 1926 ontdekt werd in de beroemde afzettingen bij Boron.

Categorie: Mineraal

Tincalconiet

Het mineraal tincalconiet is een gehydrateerd natrium-boraat met de chemische formule Na6B12O15(OH)12·8(H2O).

Het opaak witte tincalconiet heeft een doffe glans, een witte streepkleur en het mineraal kent geen splijting. Het kristalstelsel is trigonaal. Tincalconiet heeft een gemiddelde dichtheid van 1,88, de hardheid is 2 en het mineraal is niet radioactief.

De naam van het mineraal tincalconiet is afgeleid van tincal (een andere naam voor borax) en konos, Grieks voor "poeder".

Tincalconiet is een mineraal dat wordt gevormd bij de dehydratatie van borax of andere boraten. De typelocatie is het Searles meer, San Bernardino county, Californië, Verenigde Staten.

Categorieën: Mineraal | Boraat | Verbinding van natrium

Source: Wikipedia