Shattuckiet

Het mineraal shattuckiet is een koper-silicaat met de chemische formule Cu5Si4O12(OH)2. Het mineraal behoort tot de inosilicaten.

Download our Free bookmarks organizing software today!

Search results for 'Shattuckiet':

More information on 'Shattuckiet':

Het mineraal shattuckiet is een koper-silicaat met de chemische formule Cu5Si4O12(OH)2. Het mineraal behoort tot de inosilicaten.

Het doorzichtig tot doorschijnend (donker)blauwe of groene shattuckiet heeft een glasglans, een blauwe streepkleur en de splijting is perfect volgens de kristalvlakken [100] en [010]. De gemiddelde dichtheid is 3,8, het kristalstelsel is orthorhombisch en het mineraal is niet radioactief.

Het mineraal shattuckiet is genoemd naar de Shattuck mijn in Arizona, waar het mineraal voor het eerst beschreven is.

Shattuckiet is een secundair mineraal dat gevormd wordt in de buurt van malachiet-afzettingen. De typelocatie is de Shattuck mijn vlakbij Bisbee, Cochise county, Arizona, Verenigde Staten.

Categorieën: Mineraal | Inosilicaat | Verbinding van koper

Koper (element)

Koper is een scheikundig element met symbool Cu en atoomnummer 29. Het is een rood/geel overgangsmetaal.

Opgravingen in het noorden van wat tegenwoordig bekend is als Irak, hebben aangetoond dat koper al werd gebruikt rond 8700 v. Chr. Andere opgravingen wijzen uit dat men in 5000 v. Chr. koper al smolt en isoleerde uit koperhoudende mineralen zoals malachiet en azuriet.

Van de Sumeriërs en Egyptenaren is bekend dat zij rond 3000 v. Chr. koper smolten en gebruikten om brons te maken. Ook in China was het gebruik van koper bekend en zijn er zeer hoogwaardige bronzen voorwerpen uit 1200 v. Chr. gevonden. De in 1991 in de Oostenrijks/Italiaanse Alpen gevonden mummie Ötzi, die vermoedelijk omstreeks 3300 v. Chr. is gestorven, droeg gereedschap dat uit 99,7% zuiver koper bestond.

In de mythologie en alchemie werd koper vaak geassocieerd met de godheid Aphrodite vanwege de mooie glans. Om die reden werd koper vroeger onder andere gebruikt voor spiegels. De naam koper is vermoedelijk een verbastering van Cyprus.

Cyprus in de griekse term.

Silicaat

Nesosilicaat -- Inosilicaat -- Sorosilicaat -- Cyclosilicaat -- Tectosilicaat -- Fylosilicaat

Categorie: Silicaat

Inosilicaat

Een inosilicaat is een silicaat waarbij de silica-tetraeders enkele of dubbele ketens vormen. De enkele ketens hebben de algemene formule Si2O7 en de dubbele ketens de algemene formule Si8O22.

Voorbeelden van inosilicaten met enkele ketens zijn de pyroxenen en met dubbele ketens de amfibolen.

Nesosilicaat -- Inosilicaat -- Sorosilicaat -- Cyclosilicaat -- Tectosilicaat -- Fylosilicaat

Categorie: Inosilicaat

Orthorhombisch

Veel vaste stoffen hebben een kristallijne structuur. Dat wil zeggen dat zij bestaan uit een regelmatige opstapeling van een structuureenheid (moleculen, ionen, atomen) die als bouwsteen van de regelmatige stapeling gezien kan worden. De structuureenheden vormen een driedimensionaal rooster. In de kristallografie worden de gestapelde structuureenheden eenheidscellen genoemd.

De regelmatige stapeling wordt translatiesymmetrie genoemd. Naast de translatiesymmetrie bestaat er ook nog interne symmetrie binnen de eenheden. Het geheel van alle symmetrie heet kristalstructuursymmetrie (zie hierna).

De symmetrie heeft onder meer als gevolg dat de gehele structuur van het kristal kan worden beschreven als de inhoud van één eenheidscel of zelfs een gedeelte daarvan, soms aangevuld met een beschrijving van de (zeer kleine) verschillen tussen eenheidscellen.

Een van de technieken die kan worden gebruikt om kristalstructuren te bepalen is de Röntgendiffractie. Dit is tot nog toe (2003) de nauwkeurigste techniek om de structuur van moleculen te onderzoeken. Kristalstructuren van meer dan 250.000 organische verbindingen zijn reeds bepaald en opgeslagen in de Cambridge Structural Database.

Naast kristallijne vaste stoffen bestaan er glasstructuren en amorfe structuren.

Radioactiviteit

Radioactiviteit, ook wel activiteit genoemd, is een natuurkundig fenomeen: bepaalde isotopen zijn instabiel en veranderen (desintegreren) spontaan in een andere atoomsoort. Dit noemt men radioactief verval.

Bij dit proces zenden ze straling uit. Na de desintegratie is de atoomkern veranderd van samenstelling, met name in de aantallen protonen en neutronen. Zo ontstaat een atoom van een andere atoomsoort, hetzij een andere isotoop van hetzelfde element, hetzij een ander element.

In sommige situaties is het desintegratieproduct, ook wel het dochternuclide genoemd, zelf ook weer instabiel. Het proces gaat door totdat de ontstane atoomkern in een stabiele vorm is geraakt. Men spreekt dan van een vervalketen.

Aan de ontdekking van en het onderzoek van radioactiviteit hebben veel mensen hun naam verbonden. Enkele van de voornaamste zijn:

Radioactiviteit wordt uitgedrukt in becquerel (Bq). Als er van een stof 1 atoom per seconde vervalt (desintegreert) is die stof een radioactieve bron (stralingsbron) met een sterkte van 1 becquerel.

Malachiet

Het mineraal malachiet is een koper-carbonaat met de chemische formule Cu2CO3(OH)2. Het wordt in de natuur veelal samen gevonden met het verwante azuriet (Cu3(CO3)2(OH)2). De kristalstructuur is monoklien en is meestal botryoïdaal van vorm.

Malachiet ontstaat als secundair kopererts in de oxidatiezone van sufide-ertsen, waardoor het mogelijk ook in associatie met azuriet voorkomt. In België wordt malachiet aangetroffen in de vallei van de Salm en in kalksteen te Visé, Argenteau en Richelle. Een van de grootste vindplaatsen ter wereld is het Oeralgebergte.

Het wordt veelal tot sieraden geslepen en gepolijst, maar deze worden door hun geringe hardheid (3,5-4) vlug dof. Soms wordt malachiet ook gebruikt voor de vervaardiging van grote groene voorwerpen, zoals in de grote groene zaal van het Hermitagemuseum in Leningrad. De voet van de FIFA World Cup (trofee) bestaat uit malachiet. Vroeger werd malachiet ook als pigment gebruikt.

Categorieën: Mineraal | Carbonaat | Verbinding van koper

Shattuckiet

Het mineraal shattuckiet is een koper-silicaat met de chemische formule Cu5Si4O12(OH)2. Het mineraal behoort tot de inosilicaten.

Het doorzichtig tot doorschijnend (donker)blauwe of groene shattuckiet heeft een glasglans, een blauwe streepkleur en de splijting is perfect volgens de kristalvlakken [100] en [010]. De gemiddelde dichtheid is 3,8, het kristalstelsel is orthorhombisch en het mineraal is niet radioactief.

Het mineraal shattuckiet is genoemd naar de Shattuck mijn in Arizona, waar het mineraal voor het eerst beschreven is.

Shattuckiet is een secundair mineraal dat gevormd wordt in de buurt van malachiet-afzettingen. De typelocatie is de Shattuck mijn vlakbij Bisbee, Cochise county, Arizona, Verenigde Staten.

Categorieën: Mineraal | Inosilicaat | Verbinding van koper

Source: Wikipedia