Hollandiet
Het mineraal hollandiet is een barium-mangaan-oxide met de chemische formule Ba(Mn4+,Mn2+)8O16.
Het mineraal hollandiet is een barium-mangaan-oxide met de chemische formule Ba(Mn4+,Mn2+)8O16.
... Het opake zilvergrijs tot zwarte hollandiet heeft een zwarte streepkleur en een goede splijting ... 4,84 en de hardheid is 4 tot 6. Hollandiet is niet radioactief en zwak pleochro�sch ...
Miscellaneous
... H. Harmotoom. Hollandiet. O. Olgiet. P ...
Miscellaneous
... onlangs thuis in de klasse hollandiet, de groep mineralen die de laatste ... Hollandiet is eenvoudig gezegd een stukje sterk samengedrukt bruinsteen, waarin de kubusjes ...
Miscellaneous
... Haumanniet -- Hematiet -- Hollandiet -- H�bneriet. I. Ilmeniet -- Ilmenorutiel ...
Miscellaneous
... zilver,goud,Aeschyniet,Helvien,polymigniet, pseudobrookiet,gadoliniet,molybdeniet, hollandiet(bestaat echt:Ba(Mn,Fe)8o16 ...
Miscellaneous
... H. Haumanniet -- Hematiet -- Hollandiet -- H�bneriet. I ...
Miscellaneous
... goethiet grafiet granaat hedenbergiet haliet hornblende hollandiet hipersteen hypersteen jarosiet jaspis zwavel kobalt ...
Miscellaneous
Overzicht van maximaal 960 pagina's. Redirects worden groen/cursief weergegeven. Zie ook Speciaal:Prefixindex voor pagina's die beginnen met ... Hollandiet ([meer over Hollandiet] Wis de cache van deze pagina ...
Miscellaneous
... (Mn,Mg) 6Zn3(AsO4) 2 (SiO4) (OH) 8. Hollandiet. BaMn8O16 ...
Miscellaneous
Bekijk onderwerp - Bnei Noach (Noachieden)
Miscellaneous
Het mineraal hollandiet is een barium-mangaan-oxide met de chemische formule Ba(Mn4+,Mn2+)8O16.
Het opake zilvergrijs tot zwarte hollandiet heeft een zwarte streepkleur en een goede splijting. Het mineraal heeft een doffe glans en een monoklien kristalstelsel. De gemiddelde dichtheid is 4,84 en de hardheid is 4 tot 6. Hollandiet is niet radioactief en zwak pleochroïsch.
Hollandiet is genoemd naar de directeur van het Indiase geologisch instituut, Thomas Henry Holland (1868-1947).
Het mineraal hollandiet komt vooral voor in gebieden met mangaanertsaders die contact-metamorfisme hebben ondergaan. De typelocatie is in in de centrale provincies van India.
Categorieën: Mineraal | Oxide | Verbinding van barium | Verbinding van mangaan
Barium is een scheikundig element met symbool Ba en atoomnummer 56. Het is een zilverwit aardalkalimetaal.
Omstreeks 1500 werden bariumsulfaat bevattende stenen magische krachten toegekend, omdat ze een lichte gloed afgaven na te zijn verhit in aanwezigheid van houtskool. Zelfs na enkele jaren bleven de stenen in het donker nog nagloeien. Tegenwoordig is dat proces bekend als fluorescentie.
Barium is voor het eerst geïdentificeerd in 1774 door Carl Wilhelm Scheele en in 1808 voor het eerst geïsoleerd door Humphry Davy door gesmolten bariumoxide te elektrolyseren.
De naam barium is afgeleid van het Griekse barys dat zwaar betekent.
De belangrijkse toepassingen van barium zijn bougies, als gasvanger in vacuumbuizen en fluorescente lampen. Daarnaast wordt barium op kleinere schaal gebruikt in:
Mangaan is een scheikundig element met symbool Mn en atoomnummer 25. Het is een zilverkleurig overgangsmetaal.
Al sinds de prehistorie wordt mangaan gebruikt. 15.000 jaar voor het begin van onze jaartelling werd bruinsteen (mangaandioxide) al gebruikt als pigment in verf. De Egyptenaren en Romeinen pasten mangaan toe tijdens de productie van glas, zowel om kleuren toe te voegen, als om kleuren te verwijderen. De Spartanen maakten legeringen van mangaan en ijzer.
In de 17e eeuw produceerde de Duitse chemicus Johann Rudolph Glauber voor het eerst kaliumpermanganaat, een stof die veel toepassing vindt in chemische laboratoria. In het midden van de 18e eeuw werd mangaanoxide gebruikt voor chloorproductie.
De Zweedse chemicus Carl Wilhelm Scheele kwam tot de ontdekking dat mangaan een element is. Zijn collega Johann Gottlieb Gahn isoleerde zuiver mangaan in 1774 door mangaanoxide te reduceren met koolstof.
In het begin van de 19e eeuw gingen wetenschappers op zoek naar manieren waarop mangaan gebruikt kon worden in de productie van staal. In 1816 werd ontdekt dat de toevoeging van mangaan aan ijzer leidde tot een hardere staalvariant, zonder het breekbaar te maken.