Mesoliet

Het mineraal mesoliet is een gehydrateerd natrium-calcium-aluminium-silicaat met de chemische formule Na2Ca2Al6Si9O30·8(H2O). Het tectosilicaat behoort tot de zeolieten.

Het witte, grijze of vaalgele mesoliet heeft een glas- tot zijdeglans, een witte streepkleur en een perfecte splijting volgens de kristalvlakken [101] en [001]. De gemiddelde dichtheid is 2,29 en de hardheid is 5. Het kristalstelsel is monoklien en het mineraal is niet radioactief.

De naam van het mineraal mesoliet is afgeleid van de Griekse woorden meso ("midden") en lithos ("steen").

Het mineraal mesoliet, dat ook wel katoensteen genoemd wordt, komt met name voor in amygdaloidale basalten. De typelocatie is de Cycloop-eilanden ten noordoosten van Catania, Sicilië.

Categorieën: Mineraal | Tectosilicaat | Verbinding van natrium | Verbinding van calcium | Verbinding van aluminium

Hydraat

Een hydraat is een stof waarin water in sterke binding opgenomen is. Zo zijn er zouthydraten, maar ook hydraten van methaan, en 'legeringen' tussen ijs of zeer koud water (rond het vriespunt) en gassen (gashydraten). Methaanhydraten kunnen spontaan gevormd worden als aardgas met water onder hoge druk bij niet al te hoge temperaturen opgeslagen of getransporteerd wordt. Deze combinatie van materialen komt bijvoorbeeld voor in de transportleidingen van offshore productieplatforms naar de kust. Omdat methaanhydraat een vaste stof is, kan het deze transportleidingen verstoppen. Om hydraatvorming tegen te gaan wordt bij vervoer van ongereinigd aardgas altijd een middel toegevoegd dat het water bindt. Glycol is een veel gebruikt middel, methanol wordt gebruikt als er al hydraatvorming opgetreden is. Bij het ontvangstpunt wordt het water uit het glycol gekookt en het zuivere glycol teruggestuurd voor hergebruik.

Het vermoeden bestaat dat zich op de bodem van de oceanen hydraatafzettingen bevinden, dit is echter nog niet aangetoond. Het spontaan uitéénvallen van zo'n afzetting in water en gas zou dan een verklaring kunnen zijn voor anderszins onverklaarbare schipbreuken zoals in de Bermuda driehoek voorkomen.

Categorie: Chemische stof

Silicaat

Nesosilicaat -- Inosilicaat -- Sorosilicaat -- Cyclosilicaat -- Tectosilicaat -- Fylosilicaat

Categorie: Silicaat

Tectosilicaat

Een tectosilicaat is een silicaat met de silicium-zuurstof tetraeders gerangschikt in een driedimensionaal patroon. Voorbeelden van tectosilicaten zijn de veldspaten, veldspaatvervangers en de zeolieten.

Nesosilicaat -- Inosilicaat -- Sorosilicaat -- Cyclosilicaat -- Tectosilicaat -- Fylosilicaat

Categorie: Tectosilicaat

Cycloop

Cyclopen (ook wel Kyklopen; van Grieks κυκλωψ, "rond-oog") zijn woeste reuzen, met maar een oog, uit de Griekse mythologie. Ze woonden bij elkaar op de hellingen van de vulkaan Etna op Sicilië, ver weg van de beschaafde wereld. Cyclopen zouden leven van de landbouw, veeteelt en hadden veel schapen. Volgens Homerus aten ze ook mensen.

De eerste Cyclopen, genaamd Steropes, Brontes en Arges, zijn volgens de mythologie de kinderen van Gaia en Uranus. Ze zijn de assistenten van de god van de smeedkunst Hephaistos. Aan hen heeft Zeus zijn bliksem, Poseidon zijn drietand en Hades zijn onzichtbaarheidshelm te danken.

In Griekenland, op de Peloponnesos, onder andere om Mycene -de stad van koning Agamemnon en Eurystheus, voor wie Herakles werken moest verrichten- stonden enorme muren. Zij dienden als stadsmuren en bestonden uit geweldige blokken natuursteen. Deze muren waren zo groot en imposant dat de Grieken geloofden dat ze niet door mensen waren gebouwd maar door de Cyclopen. Daarom noemen we ze 'Cyclopische muren' (cf. "... Cyclopea saxa", Aen. I, v.201, Verg.).

In de Odyssee van Homerus komt de heros Odysseus in een van zijn omzwervingen terecht op het eiland der Cyclopen. Hij wordt met 12 van zijn mannen gevangen genomen in de grot van de Cycloop Polyphemos, een zoon van Poseidon. Polyphemos houdt wel van iets anders dan een schapenboutje. Elke avond vreet Polyphemos een van de mannen van Odysseus op; daarom bedenkt Odysseus een list.

Odysseus voert de reus dronken en op de vraag van de Cycloop, hoe Odysseus heet, antwoordt die 'Niemand'. Als Polyphemos versuft van de wijn en het eten in slaap valt steken de mannen met een brandende, gepuntte staak het oog van Polyphemos uit.

Eiland

Een eiland is een landoppervlakte die aan alle kanten omringd is door water, maar kleiner is dan een continent en groter dan een rots of een zandbank.

Het woord eiland is vermoedelijk een van de oudste Friese leenwoorden in het Nederlands. De betekenis van ei is waarschijnlijk water.

Voor de steeds aangroeiende en afkalvende waddeneilanden geldt dat een aangegroeide zandbank een eiland mag worden genoemd als minimaal 160 hectare bij gemiddeld hoog water niet meer door de Noordzee wordt overspoeld.

Er is afgesproken dat Groenland het grootste eiland ter wereld is. Australië wordt gezien als een continent, zou het land als een eiland gezien worden dan is het met een oppervlakte van 7.686.850 km² wél het grootste eiland ter wereld (tegen 2.166.086 km² voor Groenland). Groot-Brittannië wordt gezien als een eiland, alhoewel velen zeggen dat sinds de aanleg van de Kanaaltunnel, Groot-Brittannië geen echt eiland meer is.

Een getijdeneiland is een eiland dat bij eb bereikbaar is over land, en bij vloed omringd wordt door water, zoals Mont Saint-Michel in Frankrijk en St Michael's Mount in Engeland.