Albiet

Het mineraal albiet is een natrium-aluminium-tectosilicaat met de chemische formule NaAlSi3O8. Het behoort tot de veldspaten.

Het witte, grijze of lichtblauwgroene albiet heeft een glasglans, een witte streepkleur, een perfecte splijting volgens kristalvlak [001] en een goede volgens [010]. De gemiddelde dichtheid is 2,62 en de hardheid is 7. Het kristalstelsel is triklien en het mineraal is noch radioactief, noch magnetisch.

De naam van het mineraal albiet is afgeleid van het Latijnse albus, dat "wit" betekent.

Albiet is een zeer veel voorkomende veldspaat in metamorfe en stollingsgesteenten. Het komt met name voor in pegmatieten. Het is het natrium-eindlid van de plagioklaas-reeks (albiet-anorthiet) en van de kaliveldspaat-reeks (albiet-orthoklaas). De typelocaties voor albiet zijn aangewezen als Amelia in Virginia, VS en de Bourg d'Oisans en Isère in Frankrijk.

Categorieën: Mineraal | Tectosilicaat | Verbinding van natrium | Verbinding van aluminium

Triklien

Veel vaste stoffen hebben een kristallijne structuur. Dat wil zeggen dat zij bestaan uit een regelmatige opstapeling van een structuureenheid (moleculen, ionen, atomen) die als bouwsteen van de regelmatige stapeling gezien kan worden. De structuureenheden vormen een driedimensionaal rooster. In de kristallografie worden de gestapelde structuureenheden eenheidscellen genoemd.

De regelmatige stapeling wordt translatiesymmetrie genoemd. Naast de translatiesymmetrie bestaat er ook nog interne symmetrie binnen de eenheden. Het geheel van alle symmetrie heet kristalstructuursymmetrie (zie hierna).

De symmetrie heeft onder meer als gevolg dat de gehele structuur van het kristal kan worden beschreven als de inhoud van één eenheidscel of zelfs een gedeelte daarvan, soms aangevuld met een beschrijving van de (zeer kleine) verschillen tussen eenheidscellen.

Een van de technieken die kan worden gebruikt om kristalstructuren te bepalen is de Röntgendiffractie. Dit is tot nog toe (2003) de nauwkeurigste techniek om de structuur van moleculen te onderzoeken. Kristalstructuren van meer dan 250.000 organische verbindingen zijn reeds bepaald en opgeslagen in de Cambridge Structural Database.

Naast kristallijne vaste stoffen bestaan er glasstructuren en amorfe structuren.

Tectosilicaat

Een tectosilicaat is een silicaat met de silicium-zuurstof tetraeders gerangschikt in een driedimensionaal patroon. Voorbeelden van tectosilicaten zijn de veldspaten, veldspaatvervangers en de zeolieten.

Nesosilicaat -- Inosilicaat -- Sorosilicaat -- Cyclosilicaat -- Tectosilicaat -- Fylosilicaat

Categorie: Tectosilicaat

Plagioklaas

De mineralen-reeks plagioklaas is een groep van aluminium-tectosilicaten die behoren tot de veldspaten met samenstellingen tussen de eindleden albiet-anorthiet, met albiet als natrium-houdend en anorthiet als calcium-houdend uiterste mineraal. De reeks van mineralen is een zogenaamde vaste oplossing.

De kristallografie van de veldspaten varieert sterk met de samenstelling en is vrij complex. De symmetrie varieert van monoklien tot triklien. Algemeen komen meerdere systemen van splijting voor, ook bestaan er hoge en lage temperatuursvormen.

De individuele plagioklaasmineralen, gewoonlijk verkort aangeduid als plagioklaas, zijn belangrijke gesteentevormende mineralen in zowel felsische stollings-, metamorfe als sedimentaire gesteenten. Een veel voorkomende kleur van plagioklaaskristallen is melkwit en daarmee is het een vrij gemakkelijk te herkennen mineraal in gesteenten.

felsisch--------------------------------------------------mafischkwarts - veldspaat - mica - amfibool - pyroxeen - olivijn

Categorieën: Mineraal | Tectosilicaat | Verbinding van aluminium

Anorthiet

Het mineraal anorthiet is een calcium-aluminium-tectosilicaat met de chemische formule CaAl2Si2O8. Het behoort tot de veldspaten.

Het kleurloze, witte, grijze of rode anorthiet heeft een glasglans, een witte streepkleur, een perfecte splijting volgens kristalvlak [001] en een goede volgens [010]. De gemiddelde dichtheid is 2,73 en de hardheid is 6. Het kristalstelsel is triklien en het mineraal is noch radioactief, noch magnetisch.

De naam van het mineraal anorthiet is afgeleid van de Griekse worden an en orthos, "niet recht". Dit vanwege de oblique vorm van de kristallen.

Anorthiet is een zeer veel voorkomende veldspaat in metamorfe en stollingsgesteenten als pegmatiet. Het is het calcium-eindlid van de plagioklaas-reeks (albiet-anorthiet). De typelocatie voor anorthiet is aangewezen als Monte Somma en de Valle di Fassa, Italië.

Categorieën: Mineraal | Tectosilicaat | Verbinding van calcium | Verbinding van aluminium

Orthoklaas

Het mineraal orthoklaas is een kalium-aluminium-tectosilicaat met de chemische formule KAlSi3O8. Het behoort tot de veldspaten.

Het doorzichtige tot doorschijnende kleurloze, witte, roze tot groenig gele orthoklaas heeft een witte streepkleur, een glasglans en een perfecte splijting volgens het kristalvlak [001] en een goede volgens [010]. De gemiddelde dichtheid is 2,56 en de hardheid is 6, per definitie. Het kristalstelsel is monoklien en de radioactiviteit van orthoklaas is nauwelijks meetbaar. De gamma ray waarde volgens het American Petroleum Institute is 200,97.

De naam van het mineraal orthoklaas is afgeleid van de Griekse woorden orthos ("recht") en klasos, dat "breken" betekent.

Orthoklaas, het kaliumhoudende eindlid van de (albiet-orthoklaas) kaliveldspaat-reeks, is een zeer veel voorkomende veldspaat, in zowel intrusief als extrusief stollingsgesteente en in metamorf gesteente.

Categorieën: Mineraal | Tectosilicaat | Verbinding van kalium | Verbinding van aluminium

Amelia

42°33′N.B. 12°25′O.L.

Amelia is een gemeente in de Italiaanse provincie Terni (regio Umbrië) en telt 11.599 inwoners (31-12-2004). De oppervlakte bedraagt 132,6 km², de bevolkingsdichtheid is 87 inwoners per km².

De volgende frazioni maken deel uit van de gemeente: Collicello, Foce, Fornole, Macchie, Montecampano, Sambucetole, Porchiano del Monte.

Amelia telt ongeveer 4796 huishoudens. Het aantal inwoners daalde in de periode 1991-2001 met 1,2% volgens cijfers uit de tienjaarlijkse volkstellingen van ISTAT.

De gemeente ligt op ongeveer 370 m boven zeeniveau. De geografische coördinaten zijn 42° 33' N.B. 12° 25' O.L.

Bourg d'Oisans

45°3′N.B. 6°2′O.L.

Le Bourg-d'Oisans is een gemeente in het Franse departement Isère (regio Rhône-Alpes) en telt 2984 inwoners (1999). De plaats maakt deel uit van het arrondissement Grenoble.

De oppervlakte van Le Bourg-d'Oisans bedraagt 35,9 km², de bevolkingsdichtheid is 83,1 inwoners per km². De geografische coördinaten zijn 45° 3' N.B. 6° 2' O.L.

Onderstaande figuur toont het verloop van het inwonertal (bron: INSEE-tellingen).

Categorie: Gemeente in Isère