Afwilliet

Afwilliet (Afwillit of Afwillita) met formule Ca3[{Si(OH)6}|SiO4] is een mineraal dat bestaat uit calcium, silicium, zuurstof en waterstof. Het is genoemd naar Alpheus Fuller Williams, een voormalige officier van De Beers. De hardheid op de schaal van Mohs is 4,5.

Download our Free bookmarks organizing software today!

Search results for 'Afwilliet':

More information on 'Afwilliet':

Afwilliet (Afwillit of Afwillita) met formule Ca3[{Si(OH)6}|SiO4] is een mineraal dat bestaat uit calcium, silicium, zuurstof en waterstof. Het is genoemd naar Alpheus Fuller Williams, een voormalige officier van De Beers. De hardheid op de schaal van Mohs is 4,5.

Categorieën: Beginnetje geografie | Mineraal

Silicium

Silicium of kiezel is een scheikundig element met symbool Si en atoomnummer 14. Het is een donkergrijs metalloïde.

Silicium is voor het eerst geïdentificeerd door Antoine Lavoisier in 1787. Later werd het door Humphry Davy aangezien voor een verbinding. Pas in 1811 werd duidelijk dat het tóch om een element ging, toen Louis Gay-Lussac onzuiver amorf silicium verkreeg door siliciumtetrafluoride te verhitten in aanwezigheid van kalium. In 1824 maakte Jöns Jacob Berzelius zuiver silicium door dezelfde methode als Lussac te gebruiken, maar door daarna het product meerdere malen uit te wassen. Z'n naam heeft silicium te danken aan het Latijnse Silex, "vuursteen". In 1854 bereidde Henri Saint-Claire Deville voor het eerst kristallijn silicium, de tweede allotrope vorm waarin silicium voorkomt.

De high-tech regio Silicon Valley in Californië is vernoemd naar silicium, omdat silicium een belangrijke grondstof is voor halfgeleiders.

Silicium wordt in veel takken van industrie gebruikt. Siliciumdioxide wordt in de vorm van zand of klei gebruikt voor de productie van veel bouwmaterialen. Voor planten en dieren is silicium van essentieel levensbelang voor het opbouwen van celwanden. Andere industrietakken die veelvuldig gebruikmaken van silicium zijn:

Daarnaast zijn er nog tal van andere toepassingen van silicium in de industrie.

Zuurstof

Zuurstof is een scheikundig element met symbool O en atoomnummer 8. Het is een kleurloos niet-metaal.

Zuurstof werd in 1771 door de Zweedse apotheker Karl Wilhelm Scheele ontdekt, maar de herontdekking door Joseph Priestley maakte het pas in wijdere kring bekend. Men begreep al gauw dat dit gas, hoewel het maar een vijfde van de lucht van onze planeet uitmaakt, verbranding mogelijk maakt alsmede het ademen van mens en dier (en plant gedurende de duisternis). Het was Antoine Lavoisier die het zijn wetenschappelijke naam oxygenium (zuurvormer) gegeven heeft omdat men aanvankelijk dacht dat het element een onontbeerlijk bestanddeel van een zuur was. Hoewel oxides van vele elementen inderdaad zuurvormend zijn, is het omgekeerde niet waar: om een zuur te vormen is zuurstof niet noodzakelijk.

Zuurstof in zuivere vorm wordt veel toegepast in lasapparatuur en in de medische wereld voor mensen met ademhalingsproblemen. Ook in de luchtvaart en bij het duiken is het niet meer weg te denken. De vloeibare vorm vindt toepassing in de ruimtevaart en bij echte grootverbuikers. Als chemische grondstof is het ook bijzonder belangrijk, bijvoorbeeld voor de gecontroleerde oxidatie van ethyleen naar ethyleenoxide (over een zilverkatalysator). Dit industriële proces levert een belangrijke grondstof voor de polymeerindustrie

Op zeeniveau ofwel bij 1 bar krijgen wij in de lucht, die voor 21% uit zuurstof bestaat, een hoeveelheid zuurstof aangeboden met een partiele druk van 0,21 (1 bar * 21/100). Hiermee kan ons lichaam goed uit de voeten. Zodra wij de bergen in gaan, zal de luchtdruk iets dalen en krijgen wij dus ook minder partiële zuurstof druk.

Het element zuurstof komt voor als een twee-atomig gas, O2, dat 20% van de atmosfeer van de aarde vormt. Ook de drie-atomige vorm O3 (ozon) komt in de natuur voor, vooral in de hogere luchtlagen waar het onder invloed van het stralingsbombardement waaraan de aarde blootgesteld is, gevormd wordt. Door luchtverontreiniging kan het ook aan de grond voorkomen.

De Beers

De Beers SA is een groot diamantbedrijf dat vrijwel een wereldmonopolie op diamant bezit.

Het is ontstaan onder leiding van Cecil Rhodes. In de twintigste eeuw komt het kartel in handen van de Oppenheimers, een Duits-joodse dynastie. Het hoofd van de Zuid-Afrikaanse operaties van De Beers is momenteel Jonathan Oppenheimer.

Het kartel van De Beers heeft zijn monopolie gebruikt om een kunstmatige diamantschaarste op te wekken, om zo de prijzen hoog te houden. De in veel culturen moderne traditie om diamant te geven bij een verloving is grotendeels gecreëerd door De Beers met behulp van een effectieve reclamecampagne, gestart in 1939.

De Beers is decennia lang bekritiseerd als bolwerk van "blanke industriëlen". Op 8 november 2005 heeft De Beers meer dan een kwart van zijn Zuid-Arikaanse operaties aan een mijnbedrijf verkocht, dat volledig in handen van kleurlingen is. Deze deal is de meest radicale gedaanteverwisseling die De Beers ondergaat sinds de oprichting in 1888.

De Beers komt met deze deal tegemoet aan de groeiende druk van de Zuid-Afrikaanse regering op de mijnindustrie om kleurlingen mee te laten profiteren van een snel groeiende economie. De Beers verkoopt voor € 480 miljoen 26% van alle aandelen van zijn Zuid-Afrikaanse dochteronderneming (De Beers Consolidated Mines) aan een recent opgericht bedrijf, Ponahalo Holdings[1].

Afwilliet

Afwilliet (Afwillit of Afwillita) met formule Ca3[{Si(OH)6}|SiO4] is een mineraal dat bestaat uit calcium, silicium, zuurstof en waterstof. Het is genoemd naar Alpheus Fuller Williams, een voormalige officier van De Beers. De hardheid op de schaal van Mohs is 4,5.

Categorieën: Beginnetje geografie | Mineraal

Source: Wikipedia