Huttoniet

Het mineraal huttoniet is een thorium-nesosilicaat met de chemische formule ThSiO4.

Het kleurloze of lichtgele huttoniet heeft een diamantglans en een witte streepkleur. Het kristalstelsel is monoklien en de splijting is duidelijk volgens het kristalvlak [001] en onduidelijk volgens [100]. De gemiddelde dichtheid is 7,1 en de hardheid is 5. Brabantiet is zeer sterk radioactief. De gamma ray waarde volgens het API is 1,281,657.29.

Het mineraal huttoniet is genoemd naar de Engelse geoloog James Hutton (1726 - 1797).

Categorieën: Mineraal | Nesosilicaat | Verbinding van thorium

Thorium

Thorium is een scheikundig element met symbool Th en atoomnummer 90. Het is een zilverwit actinide.

Thorium is in 1828 ontdekt door de Zweedse chemicus Jöns Jacob Berzelius.

Het element is vernoemd naar de Noorse god van de donder; Thor.

Nadat aan het einde van de 18e eeuw bekend werd dat thorium bruikbaar is voor gaskousjes in gaslampen, is de industriële toepasbaarheid gestaag toegenomen:

Thorium is ook een geschikt element om nucleaire brandstof uit te produceren.

Radioactiviteit

Radioactiviteit, ook wel activiteit genoemd, is een natuurkundig fenomeen: bepaalde isotopen zijn instabiel en veranderen (desintegreren) spontaan in een andere atoomsoort. Dit noemt men radioactief verval.

Bij dit proces zenden ze straling uit. Na de desintegratie is de atoomkern veranderd van samenstelling, met name in de aantallen protonen en neutronen. Zo ontstaat een atoom van een andere atoomsoort, hetzij een andere isotoop van hetzelfde element, hetzij een ander element.

In sommige situaties is het desintegratieproduct, ook wel het dochternuclide genoemd, zelf ook weer instabiel. Het proces gaat door totdat de ontstane atoomkern in een stabiele vorm is geraakt. Men spreekt dan van een vervalketen.

Aan de ontdekking van en het onderzoek van radioactiviteit hebben veel mensen hun naam verbonden. Enkele van de voornaamste zijn:

Radioactiviteit wordt uitgedrukt in becquerel (Bq). Als er van een stof 1 atoom per seconde vervalt (desintegreert) is die stof een radioactieve bron (stralingsbron) met een sterkte van 1 becquerel.

Gamma ray (straling)

De gamma ray waarde is een maat voor de natuurlijke radioactiviteit van een gesteente of mineraal. De technische standaards die gelden voor gamma ray metingen, zijn opgesteld door het American Petroleum Institute en de officieuze "eenheid" van deze metingen is dan ook API. Hoewel de naam voor deze waarde gamma ray is, is het niet zuiver gammastraling die door de radioactieve mineralen wordt uitgezonden, dit kunnen ook andere deeltjes omvatten.

Binnen de olie-industrie wordt de gamma ray waarde van gesteente gebruikt om het type gesteente grofweg te bepalen. Door middel van gevoelige metingen in het boorgat (logging) wordt informatie verkregen over de natuurlijke radioactiviteit. Schalie bevat vaak zwak radioactieve mineralen, naast kleimineralen zijn dat voornamelijk biotiet of andere mica's. Ook zandsteen kan radioactieve sporenelementen bevatten, meestal in zogenaamde "vuile zandstenen" (met veel niet-siliciklastisch materiaal). Het kalium-zout sylviet veroorzaakt relatief hoge gamma ray waardes en is daarmee een indicator tegenover het niet radioactieve haliet.

Categorieën: Straling | Olie-industrie