Lazuriet

Het mineraal lazuriet, in geslepen vorm ook lapis lazuli genoemd, is een zwavelhoudend natrium-calcium-aluminium-silicaat met de chemische formule Na3CaAl3Si3O12S. Het tectosilicaat behoort tot de veldspaatvervangers.

Het blauwe, azuurblauwe, paarsblauwe of groenblauwe lazuriet heeft een glas- tot doffe glans, een lichtblauwe streepkleur en de splijting is imperfect volgens het kristalvlak [110]. De gemiddelde dichtheid is 2,4 en de hardheid is 5,5. Het kristalstelsel is isometrisch en het mineraal is niet radioactief.

De naam van het mineraal lazuriet is afgeleid van het Perzische woord lazward, dat "blauw" betekent. Lazuriet moet niet verward worden met het carbonaat azuriet of het fosfaat lazuliet.

Lazuriet komt voornamelijk voor in silica-arme en alkalirijke stollingsgesteenten. De typelocatie is het district Badakhshan in Afghanistan.

In geslepen vorm wordt lazuriet gebruikt als halfedelsteen. In die vorm is het algemeen bekend als lapis lazuli.

Lapis lazuli

Lapis lazuli is een halfedelsteen. De naam komt van het Latijnse woord lapis dat steen betekent, en het Arabische azul dat blauw betekent.

Lapis lazuli is een opake halfedelsteen, en heeft een prachtige diepblauwe kleur. Er zijn vaak insluitingen van pyriet die op "gouden glitters" lijken. Lapis lazuli bestaat uit het mineraal lazuriet en is voor een edelsteen niet bijzonder hard. Op de schaal van Mohs is de hardheid 5,5, wat betekent dat de steen gemakkelijk door hardere edelstenen gekrast kan worden. Het is daarom niet verstandig juwelen met lapis lazuli samen met hardere edelstenen op te bergen.

De beste kwaliteit lapis wordt in Afghanistan gevonden, maar er zijn ook vindplaatsen verder noordelijk in Centraal-Azië en China.

Lapis lazuli was al sinds de oudheid bekend. Er werd in de stad Ur al in 4000 v. Chr. in gehandeld. Het was een van de handelsproducten van de handel tussen Sumer, Dilmun en Meluhha. Het was ook in het oude Egypte zeer geliefd. Het werd bijvoorbeeld gebruikt voor het dodenmasker van Toetanchamon. Er was in het hele Midden-Oosten zo veel vraag naar dat er al in de 13e eeuw v. Chr. imitaties vervaardigd werden. Uit de stad Sidon zijn bijvoorbeeld rolzegels bekend van koning Annipi en zijn vader Adummu die met behulp van kobalt-zouten een donkerblauwe kleur gegeven zijn. Men gebruikte lapis lazuli ook in gemalen vorm als een blauwe kleurstof (ultramarijn), die ook in de schilderkunst van de Renaissance zeer geliefd was.

Categorie: Halfedelsteen

Tectosilicaat

Een tectosilicaat is een silicaat met de silicium-zuurstof tetraeders gerangschikt in een driedimensionaal patroon. Voorbeelden van tectosilicaten zijn de veldspaten, veldspaatvervangers en de zeolieten.

Nesosilicaat -- Inosilicaat -- Sorosilicaat -- Cyclosilicaat -- Tectosilicaat -- Fylosilicaat

Categorie: Tectosilicaat

Perzisch

Perzisch (فارسی), (lokale namen: Fârsi, Pârsi en Dari), in zijn huidige vorm is vanaf 900 de cultuurtaal van grote delen van West-Azië en tegenwoordig vooral van Iran (Perzië), Afghanistan en Tadzjikistan. Miljoenen mensen in Oezbekistan spreken ook Perzisch. Perzisch wordt in Afghanistan officieel Dari genoemd en in Centraal-Azië Tadzjiki.

De geschiedenis van het Perzisch in zijn oude vormen gaat terug tot meer dan 2500 jaar. De taal in zijn vroegste vorm word tegenwoordig met de naam Oud-Perzisch aangeduid.

Hoewel het een Indo-Europese taal is, wordt het geschreven met het Perso-Arabische schrift, een op Arabisch gebaseerd schrift waaraan vier letters zijn toegevoegd. Een ch (chee) (een 'h' met drie puntjes eronder (چ)), een g (ke) (een k met een extra streep erboven (گ)), j (zje) (een r met drie puntjes erboven (ژ)) en een p (pee; een b met drie puntjes eronder in plaats van één (پ)).

De taal kent al vanaf de Middeleeuwen een zeer rijke literatuur, met dichters als Firdousi (Ferdowsi). Het Perzisch genoot lange tijd een belangrijke status als cultuur- en diplomatentaal in West-Azië en het Indische subcontinent. Het inheemse Perzische woord voor het noemen van deze taal is "Fârsi" en meer plechtig "Pârsi".

Categorieën: Natuurlijke taal | Iraanse taal | Taal in Afghanistan | Taal in Iran | Taal in India | Taal in Pakistan

Azuriet

Azuriet is een carbonaat met de volgende chemische samenstelling: Cu3(CO3)2(OH)2, (koper,carbonaat,hydroxide). Azuriet wordt vaak gevonden samen met het groene mineraal malachiet ten gevolge van de oxidatie van kopersulfiden.

De naam azuriet is afkomstig van het Arabisch woord voor blauw. Azuriet wordt vaak in sieraden gebruikt en is een gegeerd mineraal voor verzamelaars. Azuriet wordt reeds eeuwen gebruikt als een blauw pigment. Het was vroeger bekend als Azurro Della Magna (uit het Italiaans). Wanneer het gemengd wordt met olie wordt het lichtjes groen. Wanneer het gemengd wordt met eierdooier wordt het grijsgroen.

Categorieën: Mineraal | Carbonaat | Verbinding van koper

Lazuliet

Het mineraal lazuliet of blauwspaat is een magnesium-aluminium-fosfaat met de chemische formule MgAl2(PO4)2(OH)2.

Het (licht)blauwe, blauwgroene, of blauwzwarte lazuliet heeft een glasglans, een witte streepkleur en de splijting van het mineraal is onduidelijk volgens het kristalvlak [001]. Het kristalstelsel is monoklien. Lazuliet heeft een gemiddelde dichtheid van 3,05, de hardheid is 5 tot 6 en het mineraal is niet radioactief.

De naam van het mineraal lazuliet is afgeleid van het Arabische azul ("hemel") en het Griekse woord lithos, dat "steen" betekent.

Lazuliet is een mineraal dat voorkomt in stollingsgesteenten. De typelocatie van lazuliet is Werfen, Salzburg, Oostenrijk. Het mineraal wordt verder onder andere gevonden in het Malo-Bystrinskoye lazurietdistrict, Tunkavallei, Sludyanka in de omgeving van het Baikalmeer, Rusland, in Rapid Creek, Yukon Territory, Canada en in de Champion mijn, White Mountains, Mono county, Californië, Verenigde Staten.

Categorieën: Mineraal | Fosfaat | Verbinding van magnesium | Verbinding van aluminium

Lazuriet

Het mineraal lazuriet, in geslepen vorm ook lapis lazuli genoemd, is een zwavelhoudend natrium-calcium-aluminium-silicaat met de chemische formule Na3CaAl3Si3O12S. Het tectosilicaat behoort tot de veldspaatvervangers.

Het blauwe, azuurblauwe, paarsblauwe of groenblauwe lazuriet heeft een glas- tot doffe glans, een lichtblauwe streepkleur en de splijting is imperfect volgens het kristalvlak [110]. De gemiddelde dichtheid is 2,4 en de hardheid is 5,5. Het kristalstelsel is isometrisch en het mineraal is niet radioactief.

De naam van het mineraal lazuriet is afgeleid van het Perzische woord lazward, dat "blauw" betekent. Lazuriet moet niet verward worden met het carbonaat azuriet of het fosfaat lazuliet.

Lazuriet komt voornamelijk voor in silica-arme en alkalirijke stollingsgesteenten. De typelocatie is het district Badakhshan in Afghanistan.

In geslepen vorm wordt lazuriet gebruikt als halfedelsteen. In die vorm is het algemeen bekend als lapis lazuli.