Ullmanniet

Het mineraal ullmanniet is een nikkel-antimoon-sulfide met de chemische formule NiSbS.

Het opake staalgrijze of zilverwitte ullmanniet heeft een donkergrijze streepkleur, een metallische glans en een goede splijting volgens de kristalvlakken [100], [010] en [001]. De gemiddelde dichtheid is 6,65 en de hardheid is 5,5. Het kristalstelsel is isometrisch en het mineraal is niet radioactief.

Ullmanniet is genoemd naar de Duitse scheikundige en mineraloog J. Ch. Ullmann (1771 - 1821).

Ullmanniet wordt vooral gevonden in nikkelhoudend gesteente, in combinatie met andere ertsen. Het mineraal vormt een reeks met willyamiet. De typelocatie is Freusburg, Siegen, Noord-Rijnland-Westfalen, Duitsland.

Categorieën: Mineraal | Sulfide | Verbinding van nikkel | Verbinding van antimoon

Nikkel

Nikkel is een scheikundig element met symbool Ni en atoomnummer 28. Het is een zilverwit/grijs overgangsmetaal.

In het gebied dat tegenwoordig bekend is als Syrië zijn bronzen voorwerpen gevonden die nikkel bevatten. De oudste sporen van het gebruik van nikkel leiden terug tot 3500 v. Chr. Uit oude Chinese geschriften blijkt dat nikkelhoudende mineralen zoals nikkoliet werden gebruikt om glas een groene kleur te geven.

Vaak werd nikkel aangezien voor koper, een element waarmee nikkel veel overeenkomsten heeft. In 1751 probeerde Axel Frederik Cronstedt het "koper" te isoleren uit nikkoliet. Tot zijn verbazing bleef er een zilverwit poeder over dat hij nikkel noemde.

Vanaf 1881 werd nikkel gebruikt voor muntgeld. De naam nikkel is afkomstig van het Duitse Kupfernickel (Duivelskoper).

Het grootste deel van het wereldwijd geproduceerde nikkel wordt gebruikt in bij de productie van roestvrij staal en allerlei legeringen. Andere toepassingen zijn:

Antimoon

Antimoon, ook antimonium of stibium geheten, is een scheikundig element met symbool Sb en atoomnummer 51. Het is een zilvergrijs metalloïde.

De eerste wetenschappelijke melding van antimoon werd gemaakt in 1450 door Tholden, maar reeds lange tijd daarvoor werden antimoonverbindingen voor uiteenlopende doeleinden gebruikt. Het in de natuur voorkomende antimoonsulfide - het mineraal stibiniet - werd gebruikt als medicijn en voor cosmetica.

Over de herkomst van de naam antimoon bestaat veel onduidelijkheid. Sommige bronnen melden dat de naam een samentrekking is van de Griekse woorden anti en monos, wat vertaald kan worden als niet alleen voorkomend. Volgens andere bronnen komt de naam van de Arabische uitdrukking Antos Ammon dat bloei van god Ammon betekent.

Antimoon wordt veel gebruik in de halfgeleiderindustrie bij de productie van dioden, infrarood detectors en Hall-effect apparatuur. In legeringen levert antimoon een grote bijdrage in de hardheid en sterkte van lood en tin. Daarvoor wordt antimoon veel gebruikt in lood-batterijen. Andere toepassingen zijn:

Antimoonverbindingen worden om de brandwerende eigenschappen ook gebruikt in kinderkleding, speelgoed en bekleding van autostoelen.

Sulfide

Een sulfide is een ion van zwavel in oxidatietoestand -2 (S-2). Een groep van ongeveer 600 mineralen,zoals antimoniet en galeniet waarin zwavel een binding vormt met metallische en metaalachtige elementen.De meeste sulfiden zijn ondoorzichtig,en duidelijk gekleurd en gestreept.

Categorieën: Zout | Verbinding van zwavel

Siegen

Siegen is een plaats in de Duitse deelstaat Noord-Rijnland-Westfalen, gelegen in het district Siegen-Wittgenstein. De stad heeft ongeveer 106.300 inwoners.

Bezienswaardigheden

Aken (stad) (Aachen) - Aken (district) (Aachen) - Bielefeld - Bochum - Bonn - Borken - Bottrop - Coesfeld - Dortmund - Duisburg - Düren - Düsseldorf - Ennepe-Ruhr-Kreis - Essen - Euskirchen - Gelsenkirchen - Gütersloh - Hagen - Hamm - Heinsberg - Herford - Herne - Hochsauerlandkreis - Höxter - Kleef (Kleve) - Keulen (Köln) - Krefeld - Leverkusen - Lippe - Märkischer Kreis - Mettmann - Minden-Lübbecke - Mönchengladbach - Mülheim an der Ruhr - Münster - Oberbergischer Kreis - Oberhausen - Olpe - Paderborn - Recklinghausen - Remscheid - Rhein-Erft-Kreis - Rhein-Kreis Neuss - Rhein-Sieg-Kreis - Rheinisch-Bergischer Kreis - Siegen-Wittgenstein - Soest - Solingen - Steinfurt - Unna - Viersen - Warendorf - Wesel - Wuppertal

Categorie: Noord-Rijnland-Westfalen

Noord-Rijnland-Westfalen

Noord-Rijnland-Westfalen of Noordrijn-Westfalen (Duits: Nordrhein-Westfalen) is met 18 miljoen inwoners op 34.080 km² de dichtstbevolkte, maar qua oppervlakte de vierde, van Duitslands zestien deelstaten (Bundesländer). De hoofdstad is Düsseldorf.

Noord-Rijnland-Westfalen grenst (met de klok mee) aan België, Nederland en de Duitse deelstaten Nedersaksen, Hessen en Rijnland-Palts.

De deelstaat staat vooral bekend om het zeer uitgebreide industriële en stedelijke Ruhrgebied (Essen, Dortmund, Duisburg, Gelsenkirchen en Bochum), maar ook om de aangrenzende stedelijke gebieden langs de Rijn (Krefeld, Düsseldorf, Neuss, Leverkusen, Keulen en Bonn). Samen noemt men dit de Rijn-Ruhrregio en het is de grootste en belangrijkste economische regio van Duitsland. Andere belangrijke steden zijn Bielefeld, Münster, Mönchengladbach en het historische Aken. Het noordelijke deel van het vroegere Westfalen, behoort nu bij de deelstaat Nedersaksen (omgeving Osnabrück)

Voor veel mensen is de naam Noord-Rijnland-Westfalen synoniem aan grote industriële complexen en uitgebreide, aan elkaar vastzittende, steden. Men vergeet echter dat het grootste deel van de deelstaat bedekt is met bossen en agrarisch gebied. De zuidelijke delen van het Teutoburgerwoud bevinden zich in het noordoosten. In het zuidwesten bevindt zich de noordflank van de Eifel. In het zuidoosten bevinden zich het dunbevolkte, bosrijke en toeristische Bergische Land, Sauerland, Siegerland en Westerwoud. Het Sauerland is zeer geliefd als wintersportgebied, vooral ook bij Nederlanders.

De belangrijkste rivieren die (deels) door Noord-Rijnland-Westfalen lopen zijn, de Rijn, de Ruhr, de Eems, de Lippe en de Wezer. De Ruhr is een zijrivier van de Rijn. Die laatste komt bij Bad Godesberg de deelstaat binnen en verlaat deze bij Emmerik in het noordwesten.