Clinozoisiet

Het mineraal clinozoisiet is een calcium-aluminium-silicaat met de chemische formule Ca2Al3Si3O12(OH). Het sorosilicaat behoort tot de epidoot-groep.

Het kleurloze, grijze, groene of lichtgele clinozoisiet heeft een glasglans, een grijswitte streepkleur en een perfecte splijting volgens het kristalvlak [001]. De gemiddelde dichtheid is 3,34 en de hardheid is 7. Het kristalstelsel is monoklien en het mineraal is niet radioactief. De orthorhombische variant van clinozoisiet wordt zoisiet genoemd.

Het mineraal clinozoisiet is net als zoisiet genoemd naar de Oostenrijkse natuurwetenschapper Siegmund Zois (1747 - 1819) en clinozoisiet is de monokliene variant van zoisiet.

Het mineraal clinozoisiet is een algemeen mineraal in metamorfe en pegmatitische gesteenten. Clinozoisiet wordt onder andere in San Juan county, Colorado, Verenigde Staten en in Alchuri, Shigar Skardu district in Pakistan gevonden.

Categorieën: Mineraal | Sorosilicaat | Verbinding van calcium | Verbinding van aluminium

Silicaat

Nesosilicaat -- Inosilicaat -- Sorosilicaat -- Cyclosilicaat -- Tectosilicaat -- Fylosilicaat

Categorie: Silicaat

Sorosilicaat

Een sorosilicaat is een silicaat dat is opgebouwd uit geïsoleerde dubbele silica tetraeders, die groepen van Si2O7 vormen. Die dubbele tetraeders worden verbonden door niet-silica ionen bij de zes vrije zuurstof atomen. Voorbeelden van sorosilicaten zijn vesuvianiet en epidoot.

Nesosilicaat -- Inosilicaat -- Sorosilicaat -- Cyclosilicaat -- Tectosilicaat -- Fylosilicaat

Categorie: Sorosilicaat

Epidoot

De mineralengroep epidoot bestaat uit een aantal sorosilicaten, waarvan de belangrijkste het mineraal epidoot is. Het mineraal epidoot is een calcium-ijzer-aluminium-silicaat met de chemische formule Ca2(Fe3+,Al)Al2(SiO4)(Si2O7)O(OH).

Het geel- tot bruingroene, grijze of zwarte epidoot heeft een glasglans, een grijswitte streepkleur en de splijting is perfect volgens kristalvlal [001]. Het kristalstelsel is monoklien. De gemiddelde dichtheid is 3,45 en de hardheid is 7. Epidoot is niet radioactief.

De naam epidoot is afgeleid van het Griekse epidosis, dat "toevoeging" betekent.

Epidoot is een wereldwijd zeer veel voorkomend mineraal, met name in contact metamorfe gesteenten. Het wordt gevormd in kristallijne kalksteen en in schisten. Vooral in de Knappenwand, bij de Großvenediger in het Untersulzbachthal, Salzburg (Oostenrijk) worden mooie epidootkristallen gevonden.

Categorieën: Mineraal | Sorosilicaat | Verbinding van calcium | Verbinding van ijzer | Verbinding van aluminium

Zoisiet

Het mineraal zoisiet is een calcium-aluminium-silicaat met de chemische formule Ca2Al3Si3O12(OH). Het sorosilicaat behoort tot de epidoot-groep.

Het grijze, appelgroene (variëteit anyoliet), blauwe (variëteit tanzaniet) of rozerode (variëteit thuliet) zoisiet heeft een glas- tot parelglans, een witte streepkleur en een perfecte splijting volgens het kristalvlak [001]. De gemiddelde dichtheid is 3,3 en de hardheid is 6,5. Het kristalstelsel is orthorhombisch en het mineraal is niet radioactief. De monokliene variant van zoisiet wordt clinozoisiet genoemd.

Het mineraal zoisiet is genoemd naar de Oostenrijkse natuurwetenschapper Siegmund Zois (1747 - 1819).

Het mineraal zoisiet is een algemeen mineraal in metamorfe en pegmatitische gesteenten. De typelocatie is Rauris en Sau-alpen, Oostenrijk.

Categorieën: Mineraal | Sorosilicaat | Verbinding van calcium | Verbinding van aluminium

Pegmatiet

Pegmatiet is een ganggesteente, vaak ontstaan uit felsisch (zuur, hoog SiO2 gehalte) vulkanisme, dat zeer grote kristallen (tot 10 meter doorsnede) kan bevatten.

Kenmerkend voor een pegmatiet is het voorkomen van zeldzame mineralen als aquamarijn, toermalijn, topaas, fluoriet, apatiet en wolfraam. Vooral mineralen die lithium bevatten, ontstaan in pegmatieten omdat een pegmatiet de laatst kristalliserende elementen opneemt.

Pegmatiet is genoemd naar het Latijnse woord pegma, dat "schavot" of "boekenkast" betekent.

Overal waar magma stolt onder het aardoppervlak, ontstaat stollingsgesteente. In gebieden waar een deel van het magma nog vloeibaar blijft, zijn er kristallen die "drijven" en aangroeien in de smelt die langzaam en als laatste uitkristalliseert. Als pegmatieten ontsloten raken aan het oppervlak, zijn er vaak erg mooie en grote kristallen te vinden. Dit is het geval in Brazilië, maar ook op kleinere schaal op Cap de Creus, Catalonië, Spanje.

Omdat pegmatieten zeldzame aardelementen als lithium, beryllium en tantalium bevat, is het voor de industrie een interessant gesteente om te mijnen. Ook edelstenen worden in pegmatieten gevonden.