Perovskiet
Het mineraal perovskiet is een calcium-titanium-oxide met de chemische formule CaTiO3.
Het mineraal perovskiet is een calcium-titanium-oxide met de chemische formule CaTiO3.
... Het zwarte, roodbruine of gele perovskiet heeft een metallische glans en een grijswitte streepkleur ... gemiddelde dichtheid is 4 en de hardheid is 5,5. Perovskiet is niet radioactief ...
Oxide
... Het zwarte, roodbruine of gele perovskiet heeft een metallische glans en een grijswitte streepkleur ... gemiddelde dichtheid is 4 en de hardheid is 5,5. Perovskiet is niet radioactief ...
Oxide
... Dit kristal heeft een zogeheten perovskiet-structuur. Perovskieten zijn keramische verbindingen genoemd naar de ... Maar de rol die de perovskiet-structuur daarbij in de droom speelt ...
Oxide
... vermogen is minimaal een factor 5 lager dan wanneer er geen perovskiet aanwezig is ... waargenomen bij de samples waarop perovskiet en roet is aangebracht ...
Oxide
... Oxidische materialen met een perovskiet of gerelateerde structuur krijgen veel ... isolerend tot supergeleidend, terwijl de tetragonale perovskiet kristalstructuur behouden blijft ...
Oxide
... kristalstructuur, vernoemd naar het mineraal perovskiet, CaTiO3. Fysici, scheikundigen en ... geordende ladingsdragers heeft. De perovskiet kristalstructuur kan gezien worden als ...
Oxide
DISSERTATIONS University of Groningen. Samenvatting. Het gevolg is een maximum in de weerstandscurve tegen temperatuur. ... kristalstructuur, vernoemd naar het mineraal perovskiet, CaTiO3. Fysici, scheikundigen en ... geordende ladingsdragers heeft. De perovskiet kristalstructuur kan gezien worden als ...
Oxide
... ilmeniet. Fe+2TiO3. perovskiet. CaTiO3. rutiel. TiO2 ...
Oxide
PEROVSKIETSTRUCTUUR. De stoffen die wij gemaakt hebben, hebben een zogenaamde perovskiet- structuur, genoemd naar de ontdekker ervan. In deze structuur wordt bijvoorbeeld een calcium- Een iets. De
Oxide
... granaten en pyroxenen in een matrix van serpentijn, flogopiet, magnetiet, perovskiet, chloriet, calciet en apatiet ...
Oxide
Het mineraal perovskiet is een calcium-titanium-oxide met de chemische formule CaTiO3.
Het zwarte, roodbruine of gele perovskiet heeft een metallische glans en een grijswitte streepkleur. Het kristalstelsel is orthorhombisch en de splijting is goed volgens de kristalvlakken [100], [010]] en [001]. De gemiddelde dichtheid is 4 en de hardheid is 5,5. Perovskiet is niet radioactief.
Het mineraal perovskiet is genoemd naar de Russische mineraloog L.A. Perovski (1792-1856).
Perovskiet komt voor in gesteentes waar ook chloriet, talk en serpentijn voorkomen. In kimberlieten komt perovskiet ook veel voor. De typelocatie is Achmatovsk bij Kussinsk (district Zlato-oesti) in het Oeralgebergte, Rusland.
Categorieën: Mineraal | Oxide | Verbinding van calcium | Verbinding van titaan
Titanium, of titaan, is een scheikundig element met symbool Ti en atoomnummer 22. Het is een grijs metallisch overgangsmetaal, het behoort met Zirconium (Zr), Hafnium (Hf) en Rutherfordium (Rf) tot de titaangroep.
In 1791 ontdekte Rev. William Gregor een nog onbekend element in het mineraal ilmeniet. In 1795 herontdekte Martin Heinrich Klaproth het element, ditmaal in rulieterts en noemde het titanium naar de titanen uit de Griekse mythologie. Omdat het metaal bij hoge temperaturen makkelijk reageert met zuurstof en koolstof, is het moeilijk om zuiver titanium te produceren. In 1922 lukte het A.E. van Arkel om zuiver metallisch titaan te bereiden (jodideproces).
Titanium wordt hoofdzakelijk (ongeveer 95%) gebruikt in de vorm van titaniumdioxide (TiO2); een intens wit pigment (titaanwit) in verf, papier en kunststoffen. Verf met titaniumdioxide reflecteert infrarood licht zeer goed, waardoor het veel wordt gebruikt in de astronomie.
Omdat het metaal sterk, licht en erg corrosiebestendig is, en bovendien bestand tegen extreme temperatuursschommelingen, worden titaniumlegeringen veel toegepast bij de constructie van vliegtuigen en raketten. Andere toepassingen van titanium zijn:
Verder wordt titanium soms gebruikt als constructiemateriaal om zeewater via destillatie om te zetten in drinkwater.
Chloriet is een groep van mineralen die behoren tot de fylosilicaten. Vaak wordt met chloriet een enkel mineraal aangeduid, maar in feite bestaat chloriet uit meerdere variëteiten die op hun beurt apart benoemd zijn. De vier uitersten van de groep bestaan uit de elementen Mg, Fe, Ni of Mn:
Chlorietmineralen hebben een vorm tussen mica's en kleimineralen in en hebben de silica-tetraeders in ringen geordend. Afhankelijk van de chemische samenstelling hebben de leden van de chlorietgroep meer of minder magnesium, aluminium, ijzer of andere elementen. Over het algemeen ligt de gemiddelde soortelijke massa tussen de 2,6 en 3,2. De hardheid van chlorietmineralen varieert van 2 tot 3. De chlorieten zijn geen van allen radioactief, wat ze onderscheidt van veel kleimineralen en mica's die dat wel licht zijn.
Clinochloor, pennantiet en chamosiet zijn de meest voorkomende variëteiten.
De naam van de groep mineralen die chloriet genoemd worden, is afgeleid van het Griekse chloros, dat "groen" betekent. Dit vanwege de vaak groene kleur van chlorietmineralen.
Chloriet in al zijn samenstellingen is een zeer veel voorkomend mineraal in metamorfe- en stollingsgesteenten. Door de groene kleur is het een indicatief mineraal geworden van zogenaamde groenschist-facies; laag-metamorfe gesteenten. Ook komt chloriet veel voor in kimberlieten en pegmatieten.
Het mineraal serpentijn of clinochrysotiel is een magnesium-ijzer-silicaat met de chemische formule (Mg, Fe)3Si2O5(OH)4. Het behoort tot de fylosilicaten.
Het amorfe mineraal kan rood, geel, wit en groen zijn. De groene kleur is typisch voor het mineraal in het mantelgesteente serpentiniet. De hardheid is 2,5 tot 4, afhankelijk van de samenstelling en serpentijn heeft een gemiddelde dichtheid van 2,59.
Het mineraal serpentijn is, net als het gesteente serpentiniet, genoemd naar het Latijnse woord serpens, dat "slang" betekent. De vorm waarin de mineralen gegroeid zijn in het gesteente doet denken aan de vorm van een slang. Ook werd het vroeger wel gebruikt als geneesmiddel tegen slangebeten. De andere naam voor serpentiniet, clinochrysotiel, is afgeleid van de Griekse woorden clinos, chrysos en tilos (respectievelijk "krom, scheef", "goud" en "vezel"). Het wordt zo genoemd door de goudkleurige vezelige structuur dat het mineraal kan aannemen.
Serpentijn is een indicatief mineraal voor serpentiniet, een veelal door hydrothermale activiteit omgezette peridotiet. Onder invloed van druk en temperatuur zijn de olivijn en pyroxeen uit het mantelgesteente omgezet in serpentijn. Dit noemt men wel serpentinitisatie. De chemische reactievergelijking is:
4Mg2SiO4 (olivijn) + 4H2O (l) + 2CO2 (aq) --> Mg6Si4O10(OH)8 (serpentijn) + 2MgCO3 (magnesiet)
Kimberliet is een ultra-mafisch stollingsgesteente dat de belangrijkste bron van natuurlijke diamanten vormt.
Kimberliet is een stollingsgesteente van een magma dat van erg diep (100 tot 200 km) erg snel naar boven komt. Kimberlieten bevatten veel fenocrysten van olivijn, flogopiet, ilmeniet, granaten en pyroxenen in een matrix van serpentijn, flogopiet, magnetiet, perovskiet, chloriet, calciet en apatiet. Vaak zijn de fenocrysten zogenaamde xenocrysten, afkomstig uit het omringende mantelgesteente waar de kimberlietpijp doorheen komt. Hierdoor komen er verschillende "generaties" van olivijn voor; olivijnen gevormd in het magma, als matrix, of olivijnen gevormd in de xenocrysten die "drijven" in de matrix. De xenocrysten afkomstig uit de mantel zijn van ofwel eclogiet, ofwel lherzoliet samenstelling. Omdat kimberliet zeer snel omhoog komt, hebben diamanten die vanuit de mantel in de smelt terechtgekomen zijn niet de tijd om tot grafiet te vervallen; het koolstof behoudt de sterke kristalstructuur van diamant.
Kimberliet is genoemd naar de Kimberley-mijn in Zuid-Afrika.
Kimberlieten komen voor op oude schilden en kratons. Hoewel ze niet beperkt zijn tot rifts, komen ze doorgaans wel voor in gebieden waar sterke riftvorming is opgetreden. De bekendste kimberlieten komen voor in Zuid-Afrika, Australië en Siberië. Dit zijn tevens bekende vindplaatsen van diamant.
Categorie: Stollingsgesteente