Chrysoberyl

Het mineraal chrysoberyl is een beryllium-aluminium-oxide met de chemische formule BeAl2O4. Het mineraal is overwegend goudgeel van kleur met groene en honingbruine accenten.

Chrysoberyl is met een Mohs-hardheid van 8,5 één van de hardste mineralen. Alleen diamant en de korund-leden (robijn en saffier) zijn harder.

Chrysoberyl-kristallen worden gevormd in magmatische gesteenten. Het wordt meestal in de vorm van platte, afgeronde stenen gevonden in alluviale afzettingen, bijvoorbeeld in Brazilië en Sri Lanka. Daarnaast is er chrysoberyl gevonden in Madagaskar, Zimbabwe, Rusland, India, Myanmar en Italië.

Ondanks de grote hardheid kent chrysoberyl echter maar weinig praktische toepassingen. Het wordt vooral gebruikt voor het maken van juwelen. De helderste variëteiten van chrysoberyl zijn bijzonder kostbaar.

Categorieën: Mineraal | Oxide | Verbinding van beryllium | Verbinding van aluminium | Edelsteen

Beryllium

Beryllium is een scheikundig element met symbool Be en atoomnummer 4. Het is een donkergrijs aardalkalimetaal.

Als eerste herkende Nicolas-Louis Vauquelin het in 1798 in oxidische vorm. In 1828 slaagden zowel Wöhler als Bussy er in het metaal door reductie met kalium te bereiden. Naar verluidt heeft een oplossing van beryllium een zoetige smaak, maar de vroege chemici die dit gemeld hebben deden dat stervend: berylliumverbindingen zijn namelijk zeer giftig.

Het is een goed materiaal om röntgenvensters van te maken omdat deze straling gezien de lage massadichtheid van beryllium niet sterk wordt geabsorbeerd en het metaal aan de andere kant sterk genoeg is om een vacuümsysteem te kunnen afsluiten.

Wanneer het blootgesteld wordt aan α-straling, heeft het de eigenschap neutronen vrij te geven. Het wordt dus wel als een zwakke neutronenbron gebruikt.

Vooral in legeringen met koper wordt het element veel toegepast omdat deze materialen goede eigenschappen vertonen. Ze zijn goede geleiders van zowel elektriciteit als warmte, ze zijn licht, sterk, stijf en hard en weerstaan corrosie en vermoeiing. Ze worden toegepast in puntlaselektroden, veren en elektrische contacten. Ze worden veel in de luchtvaart-, ruimte- en defensie-industrie toegepast.

Diamant

Diamant is een van de vier natuurlijke allotrope verschijningsvormen van koolstof (de meest voorkomende is grafiet). In diamant hebben de koolstof-koolstofbindingen de tetraëdische structuur. Het is voor zover bekend het hardste materiaal dat in de natuur voorkomt; het is dan ook het ijkpunt voor hardheid 10 op de hardheidsschaal van Mohs. De diamant ontleent zijn naam aan het Griekse adamas, "ontembaar" of "onoverwinnelijk", verwijzend naar zijn hardheid.

Diamant is een transparant kristal met een brekingsindex van 2,417. In juwelen wordt zo het (zon)licht mooi gebroken en weerkaatst. Bovendien wordt het gepolijste glanzend oppervlak van de diamantsteen niet mat doordat het een zo hard materiaal is.

Vanwege zijn extreme hardheid wordt diamant gebruikt in de industrie, o.a. voor slijpen, boren, snijden en polijsten.

Het winnen van diamanten in bepaalde delen van Afrika roept tegenwoordig bij sommigen ethische bezwaren op, omdat de verkoop door verschillende legers wordt gebruikt om hun oorlogen mee te financieren. Men spreekt dan van conflict- of bloeddiamant. Recent zijn stappen genomen om dit fenomeen tegen te gaan, het zogenaamde Kimberley-proces (naar een conferentie in die Zuid-Afrikaanse stad). Afgesproken is dat diamanten nog alleen zullen mogen circuleren met een attest, waaruit blijkt dat ze op reguliere wijze zijn gewonnen, en niet in conflictzones. Het proces staat evenwel nog maar in de kinderschoenen, omdat de controle moeilijk is en omdat regeringen - die moeten instaan voor de attestering - nu juist in oorlogszones meestal geen grote garantie voor betrouwbaarheid bieden. Bovendien staan zulke grote bedragen op het spel, dat smokkel, corruptie en fraude uiterst verlokkelijk zijn. In de toekomst zal een oplossing wellicht gezocht moeten worden in spectrografisch bewijs van oorsprong. Aan die technologie wordt gewerkt.

Diamant wordt o.a. gevonden in het Sperrgebiet ten zuiden van Lüderitz aan de kust van Namibië en in het aansluitende kustgebied van Zuid-Afrika. In die gebieden komt diamant voor in een zandlaag enige meters onder de oppervlakte. Deze gebieden zijn gesloten voor eenieder die er niets te zoeken heeft. Een deel van de diamant spoelt ook wel de Atlantische Oceaan in en wordt daar door diamantvissers gewonnen. Zij werken onder licentie van De Beers, het grote diamantbedrijf dat vrijwel een wereldmonopolie op diamant bezit, hoewel landen van de voormalige Sovjet-Unie ook een belangrijke diamantproducent zijn geworden. Het bedrijf ALROSA uit de Russische deelrepubliek Sacha is het tweede bedrijf met 20% van de wereldproductie.

Korund

Het mineraal korund is een mineraal dat chemisch gezien de kristallijne vorm van aluminiumoxide is met als formule α-Al2O3.

Korund heeft hardheid 9 op de schaal van Mohs, onzuiverder vormen hebben ca. hardheid 8. De gemiddelde dichtheid is 4 (voor zuiver korund 4,05) en het mineraal heeft een hexagonale kristalstructuur. De brekingsindex is 1,76 - 1,78. Korund is niet magnetisch.

De naam van het mineraal is ofwel afgeleid van het Hindi woord kurand, of van het Sanskriete kuruvinda, dat "robijn" betekent.

Door zijn hardheid wordt het vaak gebruikt als slijpmiddel, van slijpschijven tot schuurpapier. Zuivere vormen van korund (met een kleine toevoeging van andere metaalatomen die een bepaalde kleur geeft aan de steen) staan bekend als de edelstenen saffier en robijn en worden dan ook geslepen.

Categorieën: Mineraal | Oxide | Verbinding van aluminium

Saffier

De saffier is een kostbare edelsteen. Het is een transparant blauw korund en wordt over het algemeen geclassificeerd als een van de meest waardevolle edelstenen.

Saffieren worden voornamelijk gevonden in Thailand, India, Sri Lanka en Myanmar, maar ook in Australië en in de Verenigde Staten (in Montana). De saffieren uit Kasjmir zijn korenbloemblauw en worden het hoogst getaxeerd. De soorten uit Sri Lanka zijn bleker; die uit Montana hebben een metaalglans; en de Australische saffieren hebben een donkerblauwe schaduw hetgeen ze een bijna zwart uiterlijk geeft.

Net als robijnen van gelijkaardige structuur tonen sommige saffieren een zeskantige ster wanneer gesneden in een cabochon (ronde vorm) en blootgesteld worden aan direct zonlicht. Dergelijke stersaffieren worden gewoonlijk gevonden in Sri Lanka. Synthetische saffieren worden gemaakt door de fusie van aluminiumoxide met titaniumoxide dat als kleurende stof wordt toegevoegd.

Ook korund van edelsteenkwaliteit met een kleur anders dan rood of blauw, geeft men de naam saffier. Zo bestaan er naast blauwe saffieren ook kleurloze saffieren (leukosaffier) en gele, roze, violette en groene saffieren. Daarnaast bestaan er ook meerkleurige saffieren. Anders gekleurde saffieren zijn meestal minder waard dan de blauwe saffieren. Een uitzondering is de oranje-roze saffier (Padparadja), die erg zeldzaam en dus kostbaar is.

Categorieën: Edelsteen | Mineraal

Sedimentatie

Sediment is de benaming voor door wind, water en/of ijs verplaatste en vervolgens afgezette korrels of deeltjes. Voorbeelden van sedimenten zijn grind, zand en klei. Aangroei van land door sedimentatie wordt wel aanwassen genoemd.

Sediment verplaatst zich op verschillende manieren, zoals glijdend of rollend (over ander sediment of gesteente), zwevend door het water, of springend en stuiterend. Als de stroming in water of lucht een gelijkmatige beweging is zal de sedimentverplaatsing constant zijn. Als de stroming draait en kolkt ontstaan er ophopingen van sediment en sedimentloze plekken. Ribbels op het strand zijn hier een voorbeeld van.

Sedimentverplaatsing zie je overal, in buitendijks gebied onder invloed van het getij, in binnedijks gebied door (over)stromingen van rivieren. Momenteel wordt van Oost-Terschelling zand meegenomen door de stroming en dit komt er aan de westkant van Ameland weer aan. Na ongeveer tien jaar draait dit weer om en komt het sediment weer terug bij Terschelling. In de Waddenzee is door de sterke stroming ook goed te zien wat er gebeurt met het sediment: hele stukken vaarroutes verplaatsen zich door dit proces.

De bodem in Nederland en het grootste deel van België is opgebouwd uit sediment of sedimentair gesteente. Het verschil tussen sediment en sedimentair gesteente is dat de laatste door chemische processen aan elkaar gekit en hard geworden is. Het verloop is gradueel.

Sediment kan worden afgezet door rivieren (fluviaal sediment) 18,3 (109 ton per jaar), door de wind (eolisch sediment) 0,6, door de zee (marien sediment), door landijs of gletsjers (glaciaal sediment) 2,0, door smeltwater (fluvioglaciaal sediment), door vulkanische uitbarstingen (volcanic ejecta) 0,15, door grondwater 0,48 en in meren (lacustrien sediment).

Myanmar

Vlag van Myanmar

Myanmar is een land in Azië dat gedeeltelijk op het Indische subcontinent ligt. Het land heet officieel Unie van Myanmar en heette vroeger Birma of Burma. Myanmar grenst aan Bangladesh, China, India, Laos en Thailand. De naamswijziging is in 1989 doorgevoerd door de huidige militaire Juntaregering maar wordt door vele dissidenten en de Verenigde Staten niet geaccepteerd. De Verenigde Naties hebben de naamsverandering wel geaccepteerd. De naam Myanmar komt van de Birmese naam voor het land: Myanma Naingngandaw.

De hoofdstad is sinds 7 november 2005 officieel het centraal gelegen Naypyidaw (bij Pyinmana), zij het dat de verhuizing op die datum pas begon. De voormalige hoofdstad is Rangoon (Yangon), de grootste stad van het land.

De kleuren van de vlag werden aangenomen na de onafhankelijkheid van het land van het Verenigd Koninkrijk in 1948. Het socialistische symbool werd toegevoegd in 1974 en bestaat uit een ring van 14 sterren die de divisies en staten vertegenwoordigen. Het tandwiel is een representatie voor industrie en de rijstplant symboliseert de landbouw.

Myanmar ligt tussen 10 en 28 graden noorderbreedte en 92 en 101 graden oosterlengte. De oost- en westgrenzen van het land worden gevormd door gebergtes die de uitlopers vormen van de Himalaya. De hoogste berg ligt in de "punt" in het noorden van het land en heet de Hkakabo Razi (5881 meter). In de afgelegen hoogste delen is eeuwige sneeuw. Tussen deze gebergtes ligt de laagvlakte die gevormd wordt door de Irrawaddy rivier en andere rivieren. In het centrale gedeelte van Myanmar ligt ook een droog gedeelte met weinig regenval. In het oosten van het land ligt het Shan plateau. Verder is er nog de strook land op het Maleisisch schiereiland in het zuidoosten, de Tenasserim strook. Ook liggen er veel eilanden voor de kust van Myanmar.